Σελίδες

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Ανοικτή Επιστολή προς τον Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου


              Κύριε Πρωθυπουργέ,

            Διάβασα την ομιλία σας στη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης σε μία ηλεκτρονική εφημερίδα, επειδή δεν μπόρεσα να την παρακολουθήσω ζωντανά. Και αυτό επειδή εργαζόμουν κύριε πρωθυπουργέ.

            Και εργάζομαι δύο ημέρες στην εβδομάδα στη μαύρη εργασία, επειδή, εσείς κύριε πρωθυπουργέ, οι αποφάσεις σας και η πολιτική σας με βάφτισαν εδώ και δεκατέσσερις μήνες άνεργο.

            Με συγκίνησε σχεδόν η ομιλία σας. Τόσο που κόντεψα να κλάψω.  Όχι δεν ειρωνεύομαι κύριε πρωθυπουργέ. Δεν κόντεψα να κλάψω από όλα όσα πολύ ωραία ακούστηκαν ίσως από το βήμα της βουλής και πείσατε τους βουλευτές σας να σας δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης. Κόντεψα να κλάψω επειδή βλέπω τον δεκαπεντάχρονο γιό μου κύριε πρωθυπουργέ και διαπιστώνω ότι εξαιτίας των δικών σας επιλογών δεν έχει ούτε παρόν, ούτε μέλλον.

            Αλήθεια κύριε Πρωθυπουργέ, πείτε μου αφού δώσατε τόσες λύσεις και σώσατε τη χώρα από την καταστροφή πως εγώ ο άνεργος θα φροντίσω να καλύψω τις ανάγκες του γιού μου ώστε να μπορεί  να έχει κάποιες στοιχειώδεις ευκαιρίες στο μέλλον, και εφόσον η παιδεία την οποία το πολιτικό σας σύστημα έχει φτάσει σε αυτήν την κατάντια δεν του παρέχει καμία γνώση;

            Αλήθεια κύριε πρωθυπουργέ, πείτε μου φταίω εγώ που δεν έκανα φέτος φορολογική δήλωση επειδή δεν είχα να πληρώσω το λογιστή; Πως μπορώ να έχω τα όποια οφέλη μου δίνει το κράτος χωρίς να έχω εκκαθαριστικό;

            Αλήθεια κύριε πρωθυπουργέ, πείτε μου όταν θα πρέπει να βάλω πετρέλαιο για να ζεσταθώ εγώ και το παιδί μου πως θα το πληρώσω όταν δεν μπορώ να εργαστώ; Από την μαύρη εργασία που σας προανέφερα παίρνω 60-80 ευρώ την εβδομάδα και αυτά αμφίβολα γιατί αν δεν έχει καθόλου δουλειά δεν θα πληρωθούμε (με τι να μας πληρώσει ο άμοιρος ο μικροεπαγγελματίας ταβερνιάρης, εστιάτορας, ιδιοκτήτης καφέ όταν βρίσκεται από τη μία υπό συνεχή διωγμό με τα δυσβάσταχτα για τις επιχειρήσεις έξοδα από τη μία και με την έλλειψη πελατείας λόγω κρίσης από την άλλη)

            Έχω κάποια ακίνητα κύριε πρωθυπουργέ. Κληρονομιά από έναν άνθρωπο που δούλεψε μετανάστης στη Γερμανία και κατάφερε να κάνει ένα σπιτάκι, να αγοράσει ένα χωράφι. Σκέφτηκα να πουλήσω το χωράφι. Που θα βρω αγοραστεί που να το αγοράσει στην πραγματική του αξία κύριε πρωθυπουργέ σήμερα;  Ίσως σε κάποιο «τσιφλικά» ή μεγαλοεπιχειρηματία που θα το πάρει για ψίχουλα εκμεταλλευόμενος την ανάγκη μου. Μία ανάγκη που εσείς και η πολιτική σας με οδήγησε κύριε πρωθυπουργέ.

            Αυτά όλα δεν σας τα γράφω για να με λυπηθείτε. Είμαι Έλληνας και δεν χρειάζομαι την λύπηση κανενός. Είμαι Έλληνας και είμαι υπερήφανος. Όπως υπερήφανοι είναι στην πλειοψηφία τους όλοι οι Έλληνες. Όμως εσείς με τις επιλογές σας προσπαθείτε να μας στερήσετε και αυτήν την υπερηφάνεια.

            Με συγκίνησε η ομιλία σας κύριε Παπανδρέου στη Βουλή. Υποψιάζομαι ότι κι εσείς αντιμετωπίζετε τα ίδια προβλήματα με εμάς. Είστε ένας από εμάς. Πώς να τα βγάλετε κι εσείς πέρα με αυτήν την ελάχιστη βουλευτική αποζημίωση που παίρνετε; Είμαι σίγουρος πως είστε κι εσείς στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης. Τι μπορείτε να κάνετε όμως; Το ρολόι που σας άφησε ο παππούς σας και στο οποίο αναφερθήκατε στην ομιλία σας φαντάζομαι δεν πιάνει πολλά. Και όσο για το όνομα που σας άφησε με την διαθήκη του ο πατέρας σας είμαι σίγουρος πως δεν έχει πλέον καμία απολύτως αξία.

            Τι μπορείτε να κάνετε κι εσείς κύριε πρωθυπουργέ όμως όταν έχετε να διαχειριστείτε ένα τόσο μεγάλο χρέος. Το οποίο σαφώς και δεν το δημιουργήσατε εσείς. Συμμετείχατε στη δημιουργία τους όμως. Γιατί από όσο θυμάμαι σε όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ μετά το 1985 (από τότε θυμάμαι πολιτικά τον εαυτό μου) είσαστε υπουργός. Τι κάνατε τότε κύριε Παπανδρέου; Απλά ακούγατε τα σχολιανά σας όπως είπατε στην ομιλία σας;

            Τι μπορείτε αλήθεια να κάνετε όταν η κυρία Μέρκελ σας μαλώνει όπως η δασκάλα τον άτακτο σχολιαρόπαιδο κι εσείς στέκεστε με σχεδόν σκυμμένο κεφάλι. Με τι πρόσωπο να ζητήσετε από την κυρία Μέρκελ τις πολεμικές αποζημιώσεις και την επιστροφή των χρημάτων από τα κατοχικά δάνεια;

            Αλήθεια κύριε Πρωθυπουργέ. Αφού εσείς δεν έχετε καμία ευθύνη για το μέγεθος του χρέους και προσπαθείτε να σώσετε τη χώρα, γιατί δεν ζητήσατε να γίνει διεθνής λογιστικός έλεγχος από το 1974 και μετά ώστε να ενημερωθεί ο Ελληνικός Λαός πόσα χρήματα έχουμε πάρει σε δάνεια και που έχουν δωθεί;

            Με τον διεθνή λογιστικό έλεγχο κύριε πρωθυπουργέ και διαφάνεια θα υπήρχε, και αν πράγματι υπάρχει αυτό το χρέος και δεν είναι επαχθές ο Ελληνικός Λαός έχει κάθε διάθεση να το πληρώσει ακόμα και αν πεθαίνει από την πείνα. Επειδή ο Ελληνικός Λαός κύριε πρωθυπουργέ δέχεται να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του. Μπορεί ακόμα να δεχτεί και θυσίες ώστε να πληρώσει για λάθη που έκαναν άλλοι. Δεν μπορεί όμως να επιτρέψει την εξόντωση του και την εξαθλίωση του ενώ αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα λειτουργούν προκλητικά και καταστρέφουν αυτόν και τη χώρα του.

            Μιλήσατε για το δημοψήφισμα κύριε Παπανδρέου. Γιατί δεν το κάνατε όταν εκλεγήκατε πριν από 25 μήνες όταν αντιληφθήκατε ότι τελικά «λεφτά δεν υπάρχουν»;

            Γιατί δεν το κάνατε πριν υπογράψετε το πρώτο μνημόνιο;

            Θεωρείτε ότι πρωταρχικός στόχος είναι να παραμείνουμε στο ευρώ. Και αυτό πιστεύεται ότι σας κάνει καλό πρωθυπουργό; Γιατί δεν πήρατε το παράδειγμα του Ραφαέλ Κορέα στο Εκουαδόρ όπου σύνθημα του ήταν το «πρώτα ο άνθρωπος και μετά το χρέος».

            Απειλείτε έναν ολόκληρο λαό ότι θα πάψετε να τον πληρώνετε αν δεν συμμορφωθεί με τις επιταγές των αφεντικών σας και του βάζετε το δίλλημα αν θέλει να αυτοκτονήσει ή να τον σκοτώσετε. Γιατί κύριε πρωθυπουργέ; Είναι και αυτό μέρος των δημοκρατικών σας ευαισθησιών;

            Όμως κύριε πρωθυπουργέ θα πρέπει να γνωρίζετε κάποια πράγματα. Η εντολή που πήρατε στις προηγούμενες εκλογές, ακόμη και αν δεχτούμε ότι ήταν νόμιμη, ήταν επειδή λέγατε ότι «λεφτά υπάρχουν». Εφόσον δεν τηρήσατε το προεκλογικό σας πρόγραμμα και τις δεσμεύσεις σας απέναντι στο λαό ως κυβέρνηση είσαστε παράνομη.

            Ακόμη και αν η δανειακή σύμβαση ψηφιστεί όχι από 180 αλλά και από τους 300 βουλευτές, ο Ελληνικός Λαός όταν γίνουν εκλογές και σας απαξιώσει όλους έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί οποιαδήποτε συμφωνία ή υπογραφή σας. Το ξέρετε ήδη ότι κανένας σας λόγος και καμία σας υπογραφή δεν εκπροσωπεί και δεν δεσμεύει την Ελλάδα. Αυτό φυσικά το ξέρουν και οι εταίροι σας (γιατί δικοί μας πλέον δεν είναι) , και κάνουν ότι μπορούν για να πάρουν όσες περισσότερες δεσμεύσεις γίνεται. Όμως η Ελλάδα δεν υποδουλώνεται έτσι.

            Προσπαθείτε με κάθε τρόπο να επιτύχετε το σχέδιο Κίσινγκερ για την Ελλάδα όμως κι αυτό δεν σας βγαίνει. Όσο υπάρχει έστω και ένας Έλληνας δεν θα σας βγαίνει κύριε Παπανδρέου.

            Με τα κόλπα και τα ταχυδακτυλουργικά που κάνατε στη συνεδρίαση της Βουλής για την ψήφο εμπιστοσύνης μπορεί να πήρατε λίγο χρόνο ακόμα αλλά δεν καταφέρατε να πείσετε ούτε έναν Έλληνα πολίτη.

            Σε λίγες ημέρες κύριε Παπανδρέου θα γιορτάσουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου. Και τότε θα αρχίσετε να βιώνετε την πραγματική οργή του κόσμου. Μπορεί να πιστεύετε ότι θα μείνετε στην καρέκλα σας και στην εξουσία όσο περισσότερο καιρό μπορείτε. Όχι γιατί σας ενδιαφέρει η εξουσία. Σε αυτό σας πιστεύω κύριε πρωθυπουργέ. Δεν σας ενδιαφέρει να επανεκλεγείτε. Αυτό που σας ενδιαφέρει είναι να εκτελέσετε τις διαταγές των εντολοδόχων σας και να εξοντώσετε τη χώρα. Όμως δεν θα το αφήσουμε να περάσει.

            Αφού είσαστε αποφασισμένος να μας εξοντώσετε κύριε Παπανδρέου, θα πρέπει να είστε και έτοιμος να αντιμετωπίσετε την οργή ενός ολόκληρου λαού. Μία οργή που ακόμα δεν την έδειξε αλλά πολύ σύντομα θα τη δείξει.

            Μπορείτε να κάνετε όσες συσκέψεις θέλετε στο Υπουργείο «Προστασίας» του Πολίτη. Όσα μέτρα και να πάρετε, όσα χημικά και να χρησιμοποιήσετε, το ξέρετε ότι θα πετύχετε μόνο δύο πράγματα. Πολλούς νεκρούς, άπειρη οργή.

            Από τις 17 Νοέμβρη και μετά θα αρχίσει να χύνεται αίμα κύριε Παπανδρέου. Αίμα αθώων που θα τους χτυπήσετε πάλι εσείς χρησιμοποιώντας τα δημοκρατικά ΜΑΤ και τις δημοκρατικές σας μεθόδους. Όμως το ξέρουμε κι εμείς ότι ποτέ η δημοκρατία δεν αποκαταστάθηκε σε καμία χώρα του κόσμου, ποτέ στην ιστορία χωρίς αίμα. Και εμείς είμαστε έτοιμοι κύριε πρωθυπουργέ.

            Και αν πιστεύετε πράγματι κύριε Παπανδρέου ότι οι Έλληνες είναι έτοιμοι να κάνουν και άλλες θυσίες, τότε  ζείτε πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου

            Με συγκίνησε πολύ η ομιλία σας κύριε Πρωθυπουργέ. Δεν με έπεισε όμως. Ούτε εμένα, ούτε και κανέναν άλλο.

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   Άγγελος Ιακωβίδης   

Δεν υπάρχουν σχόλια: