Αποφασίστηκε από την Κυβέρνηση ποιες συγχωνεύσεις σχολείων θα γίνουν και μάλιστα ακούσαμε δια στόματος του κυβερνητικού εκπρόσωπου Γιώργου Πεταλωτή ότι ο νέος σχολικός χάρτης «προέκυψε με ξεκάθαρα παιδαγωγικά – εκπαιδευτικά κριτήρια που απαντούν και στα σύγχρονα δημογραφικά στοιχεία, αλλά και στις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της κάθε περιοχής της χώρας.».
Και ο μέσος πολίτης μένει να αναρωτιέται μήπως έπαψε να ζει στην Ελλάδα και έχει φύγει σε κάποια άλλη χώρα, ίσως και σε άλλο πλανήτη με τόσο μεγάλες και ραγδαίες αλλαγές στην Παιδεία.
Σε μία χώρα που τα σχολεία έχουν πάψει εδώ και χρόνια να προσφέρουν γνώση και να διδάσκουν ήθος, σε μία χώρα που καταστρατηγείται κάθε θεσμός, σε μία χώρα που τα σχολεία στερούνται υποδομών, έρχεται το Υπουργείο Παιδείας για να κάνει συγχωνεύσεις στα σχολεία για ποιο λόγο;
Για να αυξηθεί ο αριθμός των μαθητών που πρέπει να μετακινούνται με λεωφορεία για να πάνε στο σχολείο τους ενώ ακόμα και με το σημερινό καθεστώς ο αριθμός είναι μεγάλος και η πολιτεία δεν πληρώνει τα λεωφορεία για τη μεταφορά τους; (Πριν από ένα μήνα ήταν και θα θυμούνται οι κάτοικοι της πόλης της Βέροιας τους μεσημεριανούς αποκλεισμούς της οδού Μητροπόλεως από τα τουριστικά λεωφορεία επειδή οι πράκτορες είναι απλήρωτοι).
Αλήθεια πόσο ειρωνικά οξύμωρο είναι όταν όλοι ξέρουν ότι πρέπει να γίνουν καινούρια σχολεία ώστε να υπάρχει μία ουσιώδης Παιδεία που θα επιτελεί στο ακέραιο τους σκοπούς της, η κυβέρνηση να κλείνει σχολεία. Ενώ από την άλλη πλευρά το κράτος αποπληρώνει χρέος 95 εκατομμυρίων ευρώ του Μεγάρου Μουσικής.
Και συμπλήρωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ότι με αυτό τον τρόπο «δημιουργούνται σύγχρονες και εύρωστες εκπαιδευτικές μονάδες που θα μπορούν να υποστηρίξουν αποτελεσματικά τις λειτουργίες του νέου σχολείου, ενώ παράλληλα αξιοποιείται το εκπαιδευτικό δυναμικό ακόμα καλύτερα.»
«Εύρωστες εκπαιδευτικές μονάδες» που δεν θα έχουν μαθητές όμως αφού από τη μία η αδράνεια της κυβέρνησης στην οικονομική κάλυψη της μεταφοράς των μαθητών και από την άλλη η οικονομική κρίση που οδηγεί τις οικογένειες σε εξόντωση, θα οδηγήσει τον γονέα σε επιλογές που μας θυμίζουν τη χώρα πριν σαράντα χρόνια όταν τα παιδιά τελείωναν με το ζόρι ένα δημοτικό και στην καλύτερη των περιπτώσεων το γυμνάσιο και τα έμπαιναν στην αγορά εργασίας είτε αυτό λεγόταν αγροτικές εργασίες στα οικογενειακά χωράφια είτε εργασία ανήλικων σαν τσιράκια σε συνεργεία και σε καφενεία.
Κύριοι η Παιδεία πονάει και εσείς αντί να την θεραπεύσετε την ακρωτηριάζετε. Πότε και ποιος υπουργός έκανε ποτέ πραγματικά διάλογο για την Παιδεία; Ποτέ. Για ποιο λόγο η Παιδεία στη χώρα μας έχει αυτά τα χάλια; Η απάντηση είναι γνωστή και μας οδηγεί στη γνωστή θεωρία του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ και γνωστού δεινόσαυρου της παγκόσμιας πολιτικής για την εξόντωση των Ελλήνων. Και έτσι αμέσως ανοίγει μία πολύ μεγάλη συζήτηση που πολλοί δεν θέλουν να γίνει. Μιλάμε για σενάρια συνομωσίας αλλά υπάρχει στα αλήθεια μεγαλύτερη συνομωσία από το να στερούμε την Παιδεία, την Μόρφωση, τη Γνώση και την Ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο από τις επόμενες γενιές;
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι σε αυτή τη χώρα δεν υπάρχει όχι πολιτική για την Παιδεία αλλά κανενός είδους πολιτική. Και το τραγικό είμαστε μία χώρα που άτομα χωρίς Παιδεία θέλουν να αναβαθμίσουν την Παιδεία.
