Σελίδες

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009


Πόσο δύσκολο είναι αλήθεια όταν η ψυχή και το πνεύμα αναζητούν μονοπάτια για τη γαλήνη σε ένα δάσος τόσο σκοτεινο, που το ίδιο το σκοτάδι φωτεινό φαντάζει στη σκέψη;
Και περιμένεις από κάπου να δεις ένα σημάδι, ένα φως, και ας είναι από μονάχα ένα αστερι, από μία πυγολαμπίδα ή ακόμα και από τη γυαλάδα στο μάτι ενός αγριμιού.
Γιατί δε φοβάμαι το σκοτάδι του δάσους. Το σκοτάδι της ψυχής μου φοβάμαι πιότερο και τον ευατό μου τον ίδιο μη και με παραπλανήσει και με οδηγήσει σε ακομα βαθύτερο σκοτάδι.