Το σχέδιο της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης ολοκληρώνεται σε βάρος του Ελληνικού Λαού, αφού πρώτη φορά στην σύγχρονη τουλάχιστον ιστορία της Ελλάδας γίνεται τέτοιος εμπαιγμός στις πλάτες του.
Τέτοια σενάρια σε βάρος του Λαού και τέτοια κοροϊδία δεν τόλμησε να πράξει σε βάρος του Λαού ούτε η πιο αδίστακτη χούντα στο παρελθόν και εμείς ως απλοί θεατές παρακολουθούμε άπραγοι. Τι άραγε;
Ένα δημοψήφισμα που ποτέ δεν είχαν σκοπό να κάνουν τελικά αλλά το χρησιμοποίησαν εκβιαστικά για να αναγκάσουν την αντιπολίτευση να υπερψηφίσει τη δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο.
Μία κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», που ποτέ δεν θα σχηματιστεί καθώς διαφαίνεται πως ο χειριστικός, παρανοϊκός πρωθυπουργός της χώρας θα πάρει μάλλον την ψήφο εμπιστοσύνης αφού εξασφάλισε στους «διαφωνούντες» βουλευτές του ότι η νέα δανειακή σύμβαση είναι δεδομένη και έχει ουσιαστικά «κλειδώσει», με την συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας και του αρχηγού της.
Μία αξιωματική αντιπολίτευση που είναι συνένοχος στο ξεπούλημα της χώρας αποδεικνύοντας ότι όποιες μέχρι σήμερα αντιπολιτευτικές κορώνες ήταν για το θεαθήναι και χωρίς ουσία, έτοιμη μαζί με την κυβέρνηση να παραχωρήσουν γη και ύδωρ.
Ένας ολόκληρος λαός καθηλωμένος να παρακολουθεί τις «ραγδαίες εξελίξεις» συναίνεσης στο ξεπούλημα της χώρας με συνοπτικές διαδικασίες.
Ένας παρανοϊκός πρωθυπουργός που μέσα από υπεκφυγές αλλά ξεκάθαρα δεν είναι διατεθειμένος να παραδώσει την πρωθυπουργική θώκο σε κανένα, σκοπεύοντας να μείνει στην καρέκλα του όσο το δυνατόν περισσότερο, όχι γιατί έχει την εμμονή της εξουσίας αλλά για να μπορέσει να ολοκληρώσει το έργο για το οποίο έχει διοριστεί και το οποίο δεν είναι άλλο από την ολική καταστροφή της χώρας.
Αν το βλέπαμε σε ταινία θα ήταν ένα πολύ καλό και ευχάριστο πολιτικό θρίλερ. Δυστυχώς για την Ελλάδα και τους Έλληνες είναι μία πραγματικότητα την οποία η πλειοψηφία του λαού δεν την βλέπει καθόλου ευχάριστα.
Το θράσος πλέον δεν έχει όρια. Η κοροϊδία δεν έχει αρχή και τέλος. Η ντροπή φυσικά είναι ανύπαρκτη. Και εμείς σαν χώρα δεν είμαστε περίγελος επειδή θέλουμε ή όχι να βγούμε από το ευρωζώνη αλλά επειδή δείχνουμε την εικόνα του λαού που δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Και το χειρότερο είναι ότι δεν κάνουμε κάτι γι αυτό.
Μετά από τόση κοροϊδία αν δεν γίνει η αγανάκτηση οργή θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Η κυβέρνηση πλέον θα φέρει με συνοπτικές και σύντομες διαδικασίες τη νέα δανειακή σύμβαση. Εμείς τι θα κάνουμε;
Σε δεκατέσσερις μέρες από σήμερα θα γιορτάσουμε μία επέτειο που συμβολίζει την αγάπη και την λαχτάρα των Ελλήνων για δημοκρατία. Που συμβολίζει τις θυσίες και τους αγώνες ενός λαού για την δημοκρατία. Με τι συνείδηση θα τιμήσουμε την επέτειο αυτή. Με τι πρόσωπο θα γιορτάσουμε μία επέτειο εναντίον μίας χούντας, όταν ανεχόμαστε μία άλλη χειρότερη;
Αν η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση είναι αποφασισμένες να περάσουν αυτή τη δανειακή σύμβαση εμείς σαν λαός για τι θα πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι;
Γνωρίζοντας ότι με αυτό το κείμενο μπορώ να κατηγορηθώ για παρότρυνση σε τρομοκρατία ή για απόπειρα σχηματισμού τρομοκρατικής οργάνωσης, θεωρώ πως πρέπει αν αυτή είναι αποφασισμένοι να ξεπουλήσουν ότι υπάρχει την Ελλάδα εμείς να βάλουμε φωτιά στην Ελλάδα αυτή.
Σίγουρα δεν είμαι τρομοκράτης. Σίγουρα δεν είμαι δολοφόνος. Και σίγουρα δεν ανήκω στον αντί-εξουσιαστικό ή αναρχικό χώρο.
Θέλω να πιστεύω ότι είμαι ένας Έλληνας απλά υπερήφανος για την πατρίδα του και την ιστορία του. Δεν είμαι υπέρ της βίας αλλά πιστεύω πως κάποιες φορές είναι αναπόφευκτη, αφού ποτέ δεν αποκτήθηκε η ανεξαρτησία μίας χώρας και δεν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία χωρίς να χυθεί αίμα, χωρίς να υπάρξουν διωγμοί, φυλακές, κυνηγητό.
Αν αυτοί είναι αποφασισμένοι να ξεπουλήσουν τη χώρα και να συντηρήσουν αυτό το πολιτικό σύστημα που τους συντηρεί τότε η μόνη λύση είναι αυτή τη χώρα να την κάψουμε. Αν έρθουν να την παραλάβουν οι Ευρωπαίοι «φίλοι» μας, να την παραλάβουν καμένη.
Αν δεν μπορούμε να τη σώσουμε από τα χέρια τους, να την κάνουμε ένα νέο Κούγκι. Ένα νέο Αρκάδι.
Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο. Μαζικός ξεσηκωμός άμεσα. Άρνηση οποιασδήποτε πληρωμής. Πλήρη ανυπακοή σε κάθε τι που πρεσβεύει την πολιτική της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της. Να τιμήσουμε όσους αγωνίστηκαν για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία σε αυτόν τον τόπο.
Και μπορεί να φαίνομαι σαν ένας παρανοϊκός γραφικός. Όμως το να είναι κάποιος γραφικός. Ακόμα και τρελός είναι ακίνδυνο. Ίσως και αστείο μιας και σε αυτή τη χώρα γελάμε με τους τρελούς όταν δεν τους λυπόμαστε. Αλλά αντί να λυπόμαστε για τους τρελούς καλά θα κάνουμε να λυπηθούμε τα παιδιά μας για τα οποία αυτοί φροντίζουν να μην έχουν όχι μέλλον αλλά ούτε παρόν, όταν τα βλέπουμε καθημερινά να λιποθυμούν από τον υποσιτισμό στα σχολεία. Και αν σήμερα λιποθυμούν, αύριο με τη νέα δανειακή σύμβαση και το νέο μνημόνιο θα πεθαίνουν.
Όσοι διαβάζεται το παρόν και έχετε παιδιά, κοιτάξτε πρώτα τα παιδιά σας. Κλείστε τα μάτια για δύο λεπτά και σκεφτείτε τι μέλλον έχουν. Και αν αυτό που θα δείτε σας αρέσει πείτε με απλά τρελό ή γραφικό. Αν όμως όχι ας σκεφτούμε τρόπο να αντιδράσουμε. Ας πάψουμε πλέον να παρακολουθούμε σαν θιασώτες το ξεπούλημα όχι της χώρας μας αλλά της ζωής μας, της ζωής των παιδιών μας, της τιμής μας.
Ας αντιδράσουμε για να μην δούμε τα παιδιά μας να πεθαίνουν από την πείνα, τις κόρες και τις αδελφές μας να εκδίδονται για ένα κομμάτι ψωμί. Για να μη γίνουμε όλα όσα κοροϊδεύαμε στο παρελθόν.
Αν όχι τώρα πότε; Αν όχι εμείς ποιος;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου