Ήταν Κάποτε ένας Ήρωας

            Ήταν νύχτα της 30^ης Μαϊου. Τότε ένας δεκαεννιάχρονος  σπουδαστής της ΑΣΟΕ μαζί με τον φίλο του Απόστολο (Λάκη) Σάντα, μη δεχόμενη τη γερμανική μπότα της Βέρμαχτ και τον αγκυλωτό σταυρό στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, κατέβασαν  τη σβάστικα δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα στο Γ Ράιχ ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να σκλαβωθεί. Ότι στην Ελλάδα δεν μπορούμε να δεχτούμε ούτε τη σβάστικα ούτε την  γερμανική μπότα.

            Ήταν ο Μανώλης Γλέζος. Και από εκείνη τη βραδιά αυτός ο άνθρωπος αφιέρωσε τη ζωή του στην Ελλάδα. Προσπαθώντας πάντοτε για μία Ελλάδα ισχυρή, δυνατή, ελεύθερη, για ένα δίκαιο κράτος, για μία δίκαιη κοινωνία. Και αυτό είναι κάτι που το αναγνωρίζουν όλοι οι Έλληνες σε όποιο πολιτικό χώρο και αν ανήκουν.

            Φεβρουάριος του 2012. Η δωσίλογη κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, συνεχίζοντας το έργο του έτερου προδότη Γιώργου (Τζέφρυ) Παπανδρέου, συνθηκολόγησε και επέτρεψε τη Γερμανική μπότα να ξαναπατήσει στα ιερά Ελληνικά χώματα. Κάνοντας ακριβώς την ίδια δουλειά που έκαναν οι τότε δωσίλογοι πρωθυπουργοί.  Εξοντώνοντας τον λαό οι ίδιοι για λογαριασμό του κατακτητή.

            12 Φεβρουαρίου 2012. Ο Μανώλης Γλέζος με τον Μίκυ Θεοδωράκη πηγαίνουν προς την Βουλή μήπως τους δουν οι 300 και ντραπούν λίγο. Πριν μπουν στη Βουλή συμμετέχουν στο ειρηνικό συλλαλητήριο που γίνεται στην πλατεία Συντάγματος.

            12 Φεβρουαρίου 2012. Η κυβέρνηση Παπαδήμου, ο Χρήστος Παπουτσής, τα ΜΑΤ και το παρακράτος τους τίμησαν τους δύο αγωνιστές με μία μεγαλειώδη κίνηση. Προσπάθησαν να δολοφονήσουν δύο ανθρώπους με μισό πνευμόνι και οι δύο για να τους ευχαριστήσουν για όσα έκαναν για την Ελλάδα και τη Δημοκρατία.

            Ήταν κάποτε ένας ήρωας. Ο Μανώλης Γλέζος. Ήταν κάποτε κάποιοι προδότες, ο Λουκάς Παπαδήμος, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Χρήστος Παπουτσής, οι 199 που ψήφισαν το μνημόνιο. Είναι σήμερα ένας προδομένος. Ο Ελληνικός Λαός.