Να γίνει άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Βέροια

Όταν ξεκινήσαμε πρίν από λίγο καιρό μία ομάδα με θέμα "Να γίνει άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Βέροια" δεν περιμέναμε ότι θα έχει τόση απήχηση. Η αλήθεια είναι ότι το ξεκινήσαμε από μία αντίδραση για το άγαλμα που έκαναν οι Σκοπιανοί στην πόλη των Σκοπίων αλλά η διαρκώς αυξανόμενη συμμετοχή μελών μας έκανε να πιστέψουμε ότι τελικά δεν είναι όλα ισοπεδωμένα σε αυτή τη χώρα.
Μας έκανε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι σε αυτοί τη χώρα που πιστεύουν στην Ελλάδα. Όχι στη Μεγάλη Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των πέντε θαλασσών αλλά σε αυτήν την Ελλάδα που έχουμε. Σε αυτή τη μικρή χώρα που παρόλο που είναι σχεδόν μία κουκίδα στον παγκόσμιο χάρτη η ιστορία της είναι μεγαλύτερη από τις ιστορίες όλων των Εθνών και των πολιτισμών που δημιουργήθηκαν και υπήρξαν από αρχής του χρόνου.
Μας έκανε να πιστέψουμε ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που δεν διαπραγματεύονται τα δίκαια της χώρας και δεν αναφέρομαι στο Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια που επικαλούνταν οι Εθνικόφρωνες του παρελθόντος αφού η Θρησκεία είναι ανεξάρτητη και πιστεύω ότι ένας καθολικός στις Κυκλάδες ή ένας Πομάκος στη Θράκη δεν είναι λιγότερο Έλληνας από έναν Ορθόδοξο. Όσο για τον θεσμό της οικογένειας τον έχουν καταστρατηγήσει τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια που έπαψε πλέον να υφίσταται. Και πραγματικά θαυμάζω αυτούς που παραμένουν παντρεμενοι για χρόνια και κρατούν ψηλά ακόμη το θεσμό της Οικογένειας.
Η Πατρίδα όμως είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο. Γιατί σκλαβιά σημαίνει ότι οι κατακτητές (είτε αυτοί είναι κατακτητές με πόλεμο είτε οικονομικοί ή πολιτικοί), παραβιάζουν και λεηλατούν την οικογένεια σου και δείχνουν ασέβεια προς τη Θρησκεία σου επιβάλλοντας τη δική τους.
Έτσι ξεκίνησε μία προσπαθεια (δεν λέω αγώνας γιατί δεν θέλω να χαρακτηριστώ υπερβολικός) για να προασπίσουμε τα δίκαια μας και την Εθνική μας ταυτότητα τιμώντας τον Μεγαλύτερο Έλληνα όλων των Εποχών, αλλά και δείχνοντας σεβασμό στην ιστορία μας που από τα μυθικά χρόνια μέχρι σήμερα μας έδωσε τόσους πολλούς Ήρωες που δεν μπορούν να μετρηθούν.
Για παράδειγμα πως μπορούμε να μη θεωρήσουμε Ήρωες και τους Μακεδονομάχους που δεν είναι τόσο γνωστοί όσο ο Παύλος Μελάς, ο καπετάν Άγρας. ο καπετάν Κόρακας και πολλοί άλλοι αλλά Ήρωες είναι και ΟΛΟΙ αυτοί που έδωσαν τη ζωή τους για την Ελλάδα όπως οι Ήρωες στο Αρκάδι, ο γέροντας Σαμουήλ στο Κούγκι αλλά και οι Σουλιώτες, όχι μόνο ο Λεωνίδας αλλά και οι τριακόσιοι του, ακομα και οι εκτελεσθέντες στο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.
Γιατί είμαστε όλοι Έλληνες! Πάνω από όλα και πρώτα απ' όλα Έλληνες!!!