Ήρθε η Επόμενη Μέρα. Και Τώρα;

         

            Η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα δεν το παραδέχονται ακόμα αλλά η επόμενη μέρα για την Ελλάδα και τους Έλληνες έφτασε.

          Είναι δεδομένο πια ότι μπήκαμε σε μία περίοδο πολιτικής αστάθειας κάτι που ήταν και το ζητούμενο από τους Έλληνες αφού μόνο από μια τέτοια περίοδο μπορούν να μπουν οι Έλληνες στη διαδικασία αλλαγής του πολιτικού συστήματος και του Συντάγματος των Ελλήνων.

          Το ότι η επόμενη μέρα έφτασε φαίνεται από τα γεγονότα φυσικά. Η κυβέρνηση πλέον δεν μπορεί να πάρει καμία απόφαση σημαντική ή μη.

          Είναι έτοιμη να φέρει προς ψήφιση τη νέα δανειακή σύμβαση (γνωστή και ως μνημόνιο 2) αλλά βρίσκεται ανάμεσα σε συμπληγάδες αφού αν το θέσει σε ψηφοφορία με την δεδηλωμένη κάθε επόμενη κυβέρνηση θα μπορέσει να το αρνηθεί και να μην έχει καμία ισχύ καθώς δεν θα έχει την απόλυτη πλειοψηφία που απαιτείται σε σοβαρά εθνικά ζητήματα ήτοι τα 2/3 της βουλής με 180 ψήφους όπως το Σύνταγμα ορίζει.

          Αν πάλι το θέσει σε ψηφοφορία ζητώντας τους 180 ψήφους κανείς δεν είναι διατεθειμένος να το ψηφίσει από τα κόμματα της αντιπολίτευσης (πλην ίσως από την Ντόρα Μπακογιάννη), όχι γιατί είναι αντίθετοι στο μνημόνιο 2 αλλά επειδή οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και φοβούνται εκτός από το πολιτικό κόστος πλέον και την αντίδραση του λαού είτε αυτοί λέγονται συνδικάτα, είτε αγανακτισμένοι.

          Η χώρα θα οδηγηθεί και σύντομα πλέον σε εκλογές και το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει συναίνεση αφού οι διαφορές (όχι ιδεολογίας αλλά συμμετοχής στην κουτάλα που λέγεται εξουσία) είναι πολλές.

          Έτσι μετά από μία περιπέτεια 2 χρόνων και μία Οδύσσεια της χώρας 30 χρόνων (τόσα είναι τα χρόνια που την λεηλατούν οι κλέφτες και τα λαμόγια της πολιτικής) η Ελλάδα έφτασε στην πιο κρίσιμη φάση της ιστορίας της στους αιώνες.

          Και αυτό γιατί το πώς θα λειτουργήσουμε σαν Έλληνες θα είναι αυτό που θα καθορίσει αν η Ελλάδα θα συνεχίσει να υπάρχει σαν χώρα δυνατή, υπερήφανη και ανεξάρτητη ή αν θα διαλυθεί δίνοντας στους εχθρούς της το δικαίωμα να την λεηλατήσουν.

          Έτσι το σημαντικότερο που πρέπει να δούμε ως Έλληνες είναι ότι πρέπει αυτή η επόμενη μέρα να μας βρει σε καθεστώς ομόνοιας και ομοψυχίας. Πέρα από τις όποιες διαφορές μας θα πρέπει να φροντίσουμε να είμαστε ενωμένοι και να δώσουμε στην Ελλάδα την ευκαιρία απέναντι σε αυτούς που θελήσανε να την λεηλατήσουν είτε λέγονται Ευρωπαίοι, είτε Αμερικάνοι, είτε ΔΝΤ και να πούμε πως δεν πληρώνουμε γιατί δεν χρωστάμε.

          Να επιστρέψουμε στην δραχμή μας η οποία σαν υποτιμημένο νόμισμα θα οδηγήσει το λαό σε καταστάσεις πολύ δύσκολες και με έντονη τη φτώχεια αλλά ταυτόχρονα θα δημιουργήσει και ανάπτυξη, αύξηση των εξαγωγών, του Τουρισμού, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

          Να προσπαθήσουμε όλοι πλέον όχι να επανέλθουμε στα χρόνια της δεκαετίας του ’80 αλλά πολύ πιο πριν. Στην εποχή μετά τον εμφύλιο και να χτίσουμε όλοι μαζί πλέον χωρίς τις διχόνοιες που μας ακολουθούν από τον Εθνικό διχασμό, την Ελλάδα από την αρχή και σωστά αυτή τη φορά.

          Η εκδίωξη (γιατί δεν είναι πτώση αλλά εκδίωξη όπως αποδεικνύουν οι καταστάσεις) της κυβέρνησης Παπανδρέου και των πολιτικάντηδων του ΠΑΣΟΚ αλλά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να γίνει νοικοκύρεμα του κράτους.

          Ποτέ κανείς δεν ήταν αντίθετος στο νοικοκύρεμα. Στη λεηλασία του είμαστε όλοι αντίθετοι. Θα πρέπει να δεχτούμε ότι θα στερηθούμε αρκεί να ξέρουμε ότι θα γίνει για την ανάπτυξη μας και όχι για να υποδουλωθούμε στους Γαλλο-Γερμανούς της φράου Μέρκελ και του συναφιού της.

          Θα πρέπει να περάσουμε δύσκολα έτσι ώστε το μεγαλύτερο μέρος του ΑΕΠ της χώρας να πηγαίνει στην ανάπτυξη της χώρας και όχι σε τρίτους.

          Όλα αυτά όμως μπορούν να γίνουν μόνο με ομοψυχία. Δεν ξέρουμε ποιοι θα αναλάβουν τα ηνία της χώρας γιατί κάποιοι θα το κάνουν. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτοί δεν θα πρέπει να είναι τίποτα περισσότερο από εντολοδόχοι οι οποίοι θα ελέγχονται από το λαό και θα λειτουργούν αποκλειστικά υπέρ της χώρας και του λαού.

          Κάποιοι μιλούν για άμεση Δημοκρατία. Είναι απαξίωση της Δημοκρατίας να βάζουμε επιθετικό προσδιορισμό πριν από την λέξη αυτή. Η Δημοκρατία είναι μία και πρέπει να είναι τόσο άμεση όσο περισσότερο μπορούν να το επιτρέψουν οι περιστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι σε μία χώρα δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων δεν μπορεί να συμμετέχουν όλοι στην λήψη αποφάσεων αλλά μπορούν να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να υπάρχει έλεγχος κάθε δημόσιου λειτουργού είτε αυτός λέγεται βουλευτής, είτε δήμαρχος, είτε δάσκαλος και καθηγητής.

          Υπάρχουν κάποια ζητήματα όμως που δεν πρέπει καν να συζητηθούν αλλά να θεωρηθούν δεδομένα όπως:

-         Άρση της βουλευτικής ασυλίας

-         Δέσμευση την περιουσία κάθε πολιτικού και δήμευση της αν αυτός λειτουργήσει σε βάρος της χώρας και των Ελλήνων με όποιον τρόπο

-         Ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος για οποιαδήποτε παρανομία διαπράξει βουλευτής ή οποιοσδήποτε άλλος εκλεγμένος εκπρόσωπος.

-         Κατάργηση της προμήθειας των Δημάρχων για τα έργα. Κάποιος θα γίνεται Δήμαρχος επειδή αγαπάει και θέλει να προσφέρει στην πόλη του και όχι για να γεμίσει την τσέπη του.

-         Απέλαση όλων των μεταναστών που η χώρα δεν μπορεί να συντηρήσει. Αν για οποιονδήποτε λόγω δεν μπορούμε να τους διώξουμε στις πατρίδες τους να τους διοχετεύσουμε έστω και παράνομα στην Ευρώπη για να δουν και οι φίλοι μας τι σημαίνει σε μία χώρα δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων να έχεις πέντε εκατομμύρια παράνομους μετανάστες.

-         Κρατικοποίηση όλων των ΔΕΚΟ οι οποίες θα λειτουργούν όπως ορίζει το δημόσιο συμφέρων σαν Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας και  πάροχοι κοινωνικών αγαθών. Ο ηλεκτρισμός και το νερό θα προσφέρονται στο λαό με ελάχιστο αντίτιμο του οποίου η αξία θα είναι τόση όση να συντηρούνται τα δίκτυα και οι εγκαταστάσεις και να αμείβεται το προσωπικό στο πλαίσιο ενός σωστού μισθολογίου και όχι με τους μισθούς που έπαιρναν τόσα χρόνια λεηλατώντας το κράτος τα στελέχη της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ και του ΟΤΕ.

-         Ανάκληση κάθε συμφωνίας που υπογράφηκε παράνομα. Ο ΟΤΕ ανήκει στους Έλληνες και όχι στους Γερμανούς. Με τον ΟΤΕ σε χέρια ξένων είναι σαν να τους δίνουμε όλα τα κρατικά και στρατιωτικά μυστικά μας.

Αυτά και κάποια άλλα ζητήματα δεν θα πρέπει να συζητούνται αλλά να θεωρηθούν δεδομένα και να αποτελέσουν τη βάση της επανίδρυσης όχι του κράτους αλλά όλης της συνοχής της Ελληνικής κοινωνίας.

Η επόμενη μέρα έφτασε και αν κάποιοι δεν το παραδέχονται, εμείς το γνωρίζουμε. Τώρα ήρθε πραγματικά η ώρα σαν Έλληνες να σταθούμε άξιοι της ιστορίας μας, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να χτίσουμε την Ελλάδα που πρέπει!!!!