Το τελευταίο διάστημα γίναμε όλοι μάρτυρες αιματηρών επαναστάσεων στη Βόρεια Αφρική. Και όλοι αγανακτήσαμε με τις ηγεσίες των χωρών και την αντιμετώπιση αυτών των εξεγέρσεων ειδικά με αυτήν στην περίπτωση της Λιβύης. Όμως το θέμα έχει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις και αναρωτιέμαι πόσοι αλήθεια της έχουν σκεφτεί.
Ο Ομπάμα σκέφτεται να επέμβει στρατιωτικά στην Λιβύη. Δεν είναι κάτι καινούριο αυτό. Το ίδιο έγινε στο Ιράκ, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στην μετέπειτα Σερβία. Και το αστείο είναι ότι όλοι αυτοί οι ηγέτες που τώρα η ΗΠΑ τους θεωρούν εγκληματίες και χωρίς νομιμότητα κάποτε ήταν τα αγαπημένα παιδιά των ΗΠΑ.
Και η απορία είναι κυρίως μία. Όλα αυτά τα χρόνια αυτοί οι ηγέτες δεν ήταν δικτάτορες; Είχαν δημοκρατική νομιμότητα; Τους είχε εκλέξει ο Λαός ή μήπως με πραξικόπημα και αυτοί κατέλαβαν την εξουσία;
Πέρα από αυτό όμως το μεγάλο ερώτημα παραμένει άλλο. Αυτή η διαδικασία του να παύουν οι Λαοί να λύνουν μόνοι τους τα εσωτερικά τους προβλήματα και να τους τα λύνουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο οι ΗΠΑ πίσω από την υποστήριξη του ΟΗΕ που δεν είναι τίποτα άλλο από παράρτημα του State Department και έχοντας σαν όπλο το ΝΑΤΟ και σαν άλλοθι το γεγονός ότι τις δυνάμεις κατοχής της λένε πλέον Ειρηνευτικές, είναι μέρος ποιού σχεδίου;
Η απάντηση είναι απλή. Με το πρόσχημα της Παγκοσμιοποίησης οδηγούν τους Λαούς όλου του κόσμου σε μία πρωτοφανή υποδούλωση. Οι εξεγερμένοι βλέπουν τώρα τους Αμερικάνους σαν απελευθερωτές και αργότερα θα γίνουν οι χειρότεροι δυνάστες τους. Θα παρακαλάνε για έναν ηγέτη όπως ο Καντάφι όπως παρακαλάμε εμείς σήμερα να ξαναβρεθεί ένας ηγέτης όπως ο Παπαδόπουλος.
Γιατί και τον Παπαδόπουλο οι Αμερικάνοι τον βοήθησαν να ανέβει στην εξουσία και αυτή τον έριξαν όταν δεν δέχτηκε να υπηρετήσει τα συμφέροντα τους.
Και όλοι αυτή η υπόθεση τελικά θυμίζει τη σκηνή από την κωμωδία με τον Κώστα Βουτσά «Τον Αράπη Κι Αν Τον Πλύνεις», όπου σε κάποια σκηνή ο Βουτσάς υποδυόταν τον μαύρο από το Κονγκό και εξηγούσε πως οι «απελευθερωτές» Γάλλοι και Βέλγοι γινόντουσαν τύρρανοι με την χαρακτηριστική πρόταση «Δεν ελευθέρωσαν καλά αυτοί εσάς, εμείς ελευθερώσουμε καλύτερα και νααααα πάλι ξύλο το Μοχάμεντ.»
Και τα ΜΜΕ από την άλλη φυσικά προσπαθούν να πείσουν για τη νομιμότητα της παρέμβασης των ΗΠΑ. Αυτή είναι η κατάντια μας. Παίρνουμε προαγωγή από απλά Λαοί σε παγκόσμιους πολίτες για να μπορούν να μας ελέγχουν πιο εύκολα και εμείς να γίνουμε υπόδουλοι ενός συστήματος που επιδιώκει την εξόντωση μας τόσο σαν Έθνη αλλά και σαν ανθρώπινη φυλή στο σύνολο με μία μαζική μείωση του πληθυσμού την οποία ήδη έχουν ξεκινήσει.
Και το μόνο που μένει είναι να αποφασίσουμε μοιρολατρικά την κατάσταση και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων που μας επιβάλλουν η να θα υπάρξει μία μαζική αντίδραση σε όλο αυτό. Γιατί μπορεί να είναι οι ισχυροί και να έχουν τα όπλα αλλά ας μου πει έστω και ένας πότε τα όπλα κατάφεραν να νικήσουν τους Λαούς στην Παγκόσμια Ιστορία και πότε μπόρεσαν να σκοτώσουν τις ιδέες;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου