Από σήμερα και κάθε εβδομάδα θα αρχίσουμε ένα αφιέρωμα στο Σύνταγμα της Ελλάδος και με ποιο τρόπο καταπατούν οι πολιτική και η κυβέρνηση το Σύνταγμα που αυτοί ψήφισαν για να προασπίσουν τους πολίτες της χώρας και τα δικαιώματα τους και για να τηρούνται οι νόμοι. Οι στήλη θα έχει τίτλο οι καταπατητές του Συντάγματος και σκοπό έχει να δούμε πόσο μεγάλοι ψεύτες και απατεώνες είναι οι κυβερνώντες την χώρα μας αφιερώνοντας κάθε εβδομάδα τη στήλη σε ένα διαφορετικό άρθρο του Συντάγματος.
**Άρθρο 22
1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
2. Με νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.
3. Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας από τους δημόσιους υπαλλήλους και τους υπαλλήλους οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
4. Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται.
Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών.
5. Το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως νόμος ορίζει.
Ερμηνευτική δήλωση:
Στους γενικούς όρους εργασίας περιλαμβάνεται και ο προσδιορισμός του τρόπου και του υποχρέου είσπραξης και απόδοσης στις συνδικαλιστικές οργανώσεις της συνδρομής των μελών τους που προβλέπεται από τα καταστατικά τους.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
2. Με νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.
3. Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας από τους δημόσιους υπαλλήλους και τους υπαλλήλους οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
4. Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται.
Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών.
5. Το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως νόμος ορίζει.
Ερμηνευτική δήλωση:
Στους γενικούς όρους εργασίας περιλαμβάνεται και ο προσδιορισμός του τρόπου και του υποχρέου είσπραξης και απόδοσης στις συνδικαλιστικές οργανώσεις της συνδρομής των μελών τους που προβλέπεται από τα καταστατικά τους.
Η πρώτη μας αναφορά σε αυτή τη στήλη είναι το άρθρο 22 και αυτό γιατί ειδικά τον τελευταίο χρόνο δεν υπήρξε μεγαλύτερη παραβίαση ή στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορία από ότι σε αυτό το άρθρο αφού ενώ σύμφωνα με αυτό η εργασία είναι δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, σήμερα έχει γίνει προνόμιο για τους λίγους.
Αυτό το δικαίωμα που αναφέρει το Σύνταγμα και που σύμφωνα με αυτό το Κράτος πρέπει να μεριμνά για την δημιουργία συνθηκών απασχόλησης το έχει στερήσει από τους πολίτες το ίδιο το Κράτος οδηγώντας την οικονομία σε μαρασμό, της επιχειρήσεις σε εξόντωση, τις επενδύσεις σε άτακτη φυγή από τη χώρα αφού δεν υπάρχει καν ένα σταθερό αναπτυξιακό πρόγραμμα και ένα αξιόπιστο φορολογικό σύστημα για να υπάρξουν.
Αυτό το δικαίωμα καταστρατηγήθηκε από το ίδιο το Κράτος και την κυβέρνηση όταν με νόμους απαξίωσαν τις συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες δεν καταργήθηκαν τυπικά μόνο για να αποφευχθεί ένας μεγάλος και καθολικός ξεσηκωμός, αλλά ουσιαστικά έχουν καταργηθεί όταν δικαιώματα κεκτημένα τα οποία οι εργαζόμενοι τα απόκτησαν με χρόνια αγώνων και έχοντας προσφέρει σε αυτούς τους αγώνες τη ζωή και το αίμα τους, έχουν καταργηθεί ή μειωθεί όπως η αποζημίωση, οι υπερωρίες, το ρεπό κ.α.
Έχουν οδηγήσει τους πολίτες στην μαύρη εργασία με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε καθεστώς αναγκαστικής εργασίας επειδή ο εργοδότης που έχει ανασφάλιστο τον εργαζόμενο στην πραγματικότητα κα λειτουργεί σαν αφέντης αφού ο εργαζόμενος έχει τέτοια εξαρτημένη ανάγκη εργασίας πλέον ώστε να δέχεται να εργαστεί για ποσά αρκετά κάτω από όσα όριζαν οι συλλογικές συμβάσεις.
Έχουν οδηγήσει τους πολίτες σε μία μαύρη εργασία η οποία λειτουργεί σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας αφού και η ανεργία είναι μεγαλύτερη από αυτήν που μας δίνουν τα επίσημα στοιχεία και το κράτος έχει τεράστιες απώλειες εσόδων αφού για τα χρήματα αυτά ούτε ο εργαζόμενος φορολογείτε ούτε και ο εργοδότης αποδίδει της εισφορές.
Εδώ και χρόνια με την συμπαράσταση του κράτους, αφού αδιαφορεί για τους εργαζόμενους και για τις χαμηλές και μικρομεσαίες τάξεις, καταστρατηγούνται παγιωμένα δικαιώματα των εργαζομένων όπως το ρεπό και η υπερωρία.
Εδώ και χρόνια με την ανοχή του κράτους γίνεται μία πρωτοφανής εκμετάλλευση των εργαζομένων στην οποία συνένοχοι είναι και οι συνδικαλιστικοί φορείς όπως η ΓΣΕΕ αφού είναι πλέον ένα συνδικαλιστικό όργανο που χρησιμεύει σαν μέσο για την είσοδο των συνδικαλιστών στην πολιτική (Κανελλόπουλος, Πρωτόπαππας έγιναν βουλευτές και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ).
Το κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων αλλά οι κυβερνώντες φρόντισαν με σκάνδαλα όπως αυτό των Ομολόγων να μην υπάρχουν χρήματα ούτε για περίθαλψη αλλά ούτε και για συνταξιοδότηση.
Και όχι μόνο στερούν το δικαίωμα της εργασίας αλλά ακόμα και αυτό το δικαίωμα του επιχειρείν αφού για να κάνει κάποιος έναρξη επιτηδεύματος στην Ελλάδα και για να ανοίξει μία επιχείρηση ή ένα κατάστημα χρειάζεται να περάσει από μία περίπλοκη, χρονοβόρα και πολυέξοδη διαδικασία.
Αυτό είναι το Κράτος Δικαίου που μας κυβερνά. Και μας κυβερνά με συνθήκες Μεσαιωνικές και επιεικώς απαρχαιωμένες. Και ο Έλληνας αδρανής και αδαής ελπίζει σε ένα βόλεμα στο δημόσιο τομέα. Σε ένα δημόσιο τομέα του οποίου τα λάθη και οι παραλείψεις αντί να μας συνετίσουν μας έκαναν χειρότερους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου