Σελίδες

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Το Σημαντικότερο Πράγμα…..




Θυμήθηκα πρόσφατα ένα ανέκδοτο….. ένα παλιό ανέκδοτο.
            Συζητούσαν κάποτε τρεις φίλοι και διαφωνούσαν για το πιο είναι το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο.
            «Το χρήμα», είπε ο πρώτος και απαρίθμησε όλα τα καλά του χρήματος ακόμα και το γεγονός που και στην αρρώστια αν έχεις χρήματα πληρώνεις και γίνεσαι καλά.
            «Η υγεία», είπε με σιγουριά ο δεύτερος τονίζοντας ότι με το χρήμα δεν μπορείς να γίνεις πάντα καλά και  τονίζοντας κι αυτός με τη σειρά του το γεγονός ότι και οι πλούσιοι αρρωσταίνουν βαριά και πεθαίνουν.
            «Βλακείες», απάντησε ο τρίτος
            «Και ποιο είναι κατά τη γνώμη σου έξυπνε;» τον ρώτησαν οι φίλοι του.
            «Η τύχη» απάντησε λακωνικά ο φίλος.
            Μόλις τον άκουσαν οι δύο φίλοι έβαλαν τα γέλια.
            «Γελάτε όσο θέλετε», είπε αυτός. «Οι επιβάτες του Τιτανικού είχαν και χρήματα και υγεία. Τύχη δεν είχανε».

            Η αλήθεια είναι πως το σημαντικότερο πράγμα είναι υποκειμενικό και εξαρτάται από το πώς αντιλαμβανόμαστε την ίδια τη ζωή.
            Υπάρχει όμως αντικειμενικά κάτι που να είναι το σημαντικότερο πράγμα;
            Πάνω από την Τύχη, πάνω από το Χρήμα, πάνω από την Υγεία, πάνω από την ίδια τη Ζωή;
            Σε μία τέτοια ερώτηση στην αρχή θολώνουμε.
            Όχι μωρέ. Τι μπορεί να είναι σημαντικότερο από αυτά. Τι μπορεί να είναι σημαντικότερο από την ίδια τη ζωή;
            Ο Θεός θα πουν οι θρήσκοι!!!!!
            Κανείς δεν κάθεται να σκεφτεί πλέον την ουσία καθώς έχουμε μάθει όλοι να μιλάμε και να λέμε ότι μας κατέβει απλά για να πούμε κάτι. Όχι γιατί έχουμε κάτι να πούμε απλά για να δείξουμε ότι είμαστε κάποιοι. Είμαστε σημαντικοί.
            Μάθαμε να μιλάμε και πάψαμε να ακούμε, να αφουγκραζόμαστε να σκεπτόμαστε!!!
            Πάψαμε να αναζητάμε την αλήθεια γιατί τη φοβόμαστε. Επειδή η αλήθεια είναι αμείλικτη. Όπως και ο Χρόνος.
            Ο Χρόνος που περνά. Που δεν γυρίζει πίσω. Που δεν δίνει δεύτερες ευκαιρίες.
            Πόσο λυπόμαστε αλήθεια για όσα δεν κάναμε γιατί δεν προλάβαμε. Επειδή δεν είχαμε το χρόνο ή ίσως επειδή δεν είχαμε το μυαλό αλλά τώρα που το έχουμε ο χρόνος κύλησε και δεν μας το επιτρέπει.
            Αμείλικτος και γοργός. Χωρίς πισωγυρίσματα. Χωρίς έλεος.
            Και έρχεται η στιγμή που νοιώθεις πως ο χρόνος σου τελειώνει. Γιατί το νοιώθεις όταν συμβαίνει αυτό.  Και τότε η αλήθεια πονάει. Γιατί είναι αμείλικτη. Όπως ο χρόνος.
            Σκέφτεσαι αυτά που έκανες και δεν έπρεπε να κάνεις.
            Σκέφτεσαι περισσότερο όμως αυτά που δεν έκανες και δεν θα προλάβεις ποτέ να κάνεις.
            Επειδή ο χρόνος είναι γρήγορος και δεν γυρίζει πίσω.
            Τι να κάνεις το χρήμα όταν δεν ζεις τις στιγμές.
            Τι να κάνεις την υγεία, όταν δεν γνωρίζεις την αξία των δευτερολέπτων και των λεπτών.
            Τι να κάνεις την τύχη όταν αναλώνεις τον χρόνο σου σε ανούσια πράγματα;
            Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι ο Χρόνος. Επειδή ο Χρόνος είναι η Ζωή!!!
            Και αυτό το καταλαβαίνουμε όταν όλοι μας κάποια στιγμή αντικρίζουμε τη δική μας Ιθάκη. Και διαπιστώνουμε ότι δεν είναι το όμορφο νησί αλλά μία ξερή βραχονησίδα που την χτυπούν άνεμοι και κύματα.