Κίνηση Ματ προσπαθεί να κάνει η Γερμανία με την συνεργασία των «σκληρών» της Ε.Ε. (Γαλλία, Ολλανδία, Αυστρία και Φινλανδία), καθώς η Μέρκελ έχει ήδη την πρόταση αλλαγής των Ευρωπαϊκών Συνθηκών και μάλιστα μία πρόταση την οποία δεν θα περάσει μέσα από την Κομισιόν όπως ορίζουν οι μέχρι τώρα συνθήκες αλλά θα αποφασιστεί από τα Κοινοβούλια των κρατών μελών της Ευρωζώνης.
Μία πρόταση μέσα από την οποία τα μέλη της Ευρωζώνης που έχουν δημοσιονομικό πρόβλημα και χρέη παραχωρούν οριστικά την Εθνική τους Κυριαρχία για να έχουν νομισματική ρευστότητα.
Μέσα από αυτή την πρόταση καταργείται η Εθνική Κυβέρνηση και τυπικά καθώς οι Προϋπολογισμοί θα ελέγχονται και θα εγκρίνονται από της Βρυξέλλες και η υλοποίηση τους θα γίνεται από εκπροσώπους της Ε.Ε.
Και παρά το ότι τα παραπάνω ήδη έχουν γίνει γνωστά στην Κυβέρνηση και στα πολιτικά κόμματα δεν έχουμε δει καμία αντίδραση. Δεν θα μπορούσαμε να δούμε άλλωστε καθώς όλα τα παραπάνω δεν είναι τίποτα περισσότερο από επίσπευση του έργου που η πολιτικοί μας έχουν αναλάβει για λογαριασμό των αγορών και του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Και εμείς αυτό που κάνουμε είναι να απομακρυνόμαστε από το στόχο μας και να παρακολουθούμε για μία ακόμη φορά αποχαυνωμένοι και ηλίθιοι τι συμβαίνει.
Σαν να ήταν μοναδικός σκοπός η απομάκρυνση του ΓΑΠ από την πρωθυπουργία με το που συνέβη όλα ηρέμησαν.
Σιώπησαν οι διαδηλωτές, άδειασαν οι πλατείες, έπαψαν οι φωνές.
Παραβλέψαμε ότι ο Παπανδρέου έδωσε τη θέση του σε αυτόν που τα τελευταία δύο χρόνια ήταν σύμβουλος του. Παραβλέψαμε ότι ο Παπαδήμος παραιτήθηκε από σύμβουλος του ΓΑΠ μία μέρα πριν ορκιστεί πρωθυπουργός, παραβλέψαμε ότι ο Παπαδήμος ήταν αυτός που με λογιστικά κόλπα και αριθμητικές απάτες μας έβαλε στην ΟΝΕ με το Σημίτη.
Και μείναμε λίγοι, οι γραφικοί ίσως, στις πλατείες προσπαθώντας όχι να δώσουμε λύσεις μιας και η δύναμη μας δεν είναι τόση μα να δούμε πως μπορούμε να συνεχίσουμε. Πως μπορούμε να κρατήσουμε ζωντανή αυτή τη μικρή φλόγα που υπάρχει.
Όταν βγήκαμε στις 25 Μαίου στις πλατείες είχαμε πει (εμείς τις επαρχίας) πως όσο είναι ζωντανή και ενεργή η πλατεία Συντάγματος θα είμαστε κι εμείς.
Με λύπη μου βλέπω ότι η πλατεία συντάγματος είναι πλέον στην ουσία ανύπαρκτη. Με χαρά μου όμως διαπιστώνω ότι υπάρχουν ακόμα ζωντανές φλόγες σε πλατείες της επαρχίας. Μικρές φλόγες όπως η δική μας στη Βέροια με 30 άτομα ενεργά και πολλοί περισσότεροι όταν γίνονται εκδηλώσεις. Με χαρά διαπιστώνω ότι υπάρχουν ακόμα φλόγες και σε άλλες πόλεις της επαρχίας όμως αυτό δεν αρκεί.
Πρέπει η φλόγα να δυναμώσει,
Όλες οι πλατείες να επαναδραστηριοποιηθούν δυναμικά. Να ενωθούμε. Να συναντηθούμε. Να κάνουμε κοινό το μέτωπο, κοινό τον αγώνα, κοινή την ελπίδα, κοινά τα όνειρά μας γι αυτή τη χώρα.
Οι σκληροί της Ε.Ε είναι έτοιμοι να δώσουν τη χαριστική βολή. Η πολιτικοί έχουν ήδη «συνθηκολογήσει» και υπέστειλαν για μια ακόμη φορά τη σημαία. Εμείς θα μείνουμε αδρανείς; Άπραγοι;
Δεν ξέρουμε που ήταν η πλατεία συντάγματος στις 17 Νοέμβρη όμως πρέπει να αποφασίσουμε που θα βρίσκεται στις 2 Δεκεμβρίου που εκδικάζεται από το ΣτΕ η προσφυγή για το «χαράτσι» της ΔΕΗ. Πρέπει να αποφασίσουμε που θα βρίσκεται στις 6 Δεκέμβρη στον εορτασμό της επετείου της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Πρέπει να αποφασίσουμε αν ήρθε η στιγμή να καταλάβουμε επιτέλους το Κοινοβούλιο και να ανατρέψουμε το πολιτικό σύστημα.
Να αποφασίσουμε ότι ήρθε η ώρα να χτίσουμε την Ελλάδα πάλι.
Να χτίσουμε την Ελλάδα που θέλουμε εμείς, όχι την Ελλάδα που θέλουν να μας κάνουν οι εχθροί μας και οι εντεταλμένοι τους πολιτικάντηδες!!!!
Ήρθε η ώρα ή να χυθεί πλέον αίμα (γιατί θα χυθεί) ή να λουφάξουμε και να μείνουμε ραγιάδες.
Ήρθε η ώρα είτε να ξεκινήσει εξέγερση, είτε να δεχτούμε ότι δεν είμαστε άξιοι ούτε να λεγόμαστε Έλληνες, ούτε να λεγόμαστε Πολίτες, ούτε να λεγόμαστε Ελεύθεροι, ούτε να λεγόμαστε Άνθρωποι!!!
