Η πτώχευση δεν είναι μονοδρομος, είναι γεγονός!!!!

             Για μία ακόμα φορά τα δελτία ειδήσεων μας ενημέρωσαν ότι για μία ακόμη φορά στην αξιολόγηση της Ελλάδας για την οικονομία. Ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Standard & Poors υποβάθμισε την πιστοληπτική μας ικανότητα κατά δύο επίπεδα.

            Φυσικά ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, έδειξε πως δίνει σκληρές απαντήσεις σε αυτή τη νέα επίθεση εναντίων της Ελλάδας και της οικονομίας της αλλά όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι δεν είναι τίποτα άλλο από ποντίκι που βρυχάται μόνο και μόνο για  να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

            Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης κάνουν την δουλειά τους και μάλιστα πολύ καλά δυστυχώς για εμάς. Και την κάνουν πολύ καλά γιατί αφ’ ενός έχουμε όντως πρόβλημα αφού το έλλειμμα αντί να μειώνεται διογκώνεται και το εξωτερικό χρέος έχει εκτοξευθεί και από την άλλη σκοπός τον οίκων αξιολόγησης είναι το κέρδος. Και αν κερδοσκοπούν σε βάρος της Ελλάδας δεν είναι ευθύνη δική τους αλλά των επιλογών των κυβερνήσεων της χώρας που την οδήγησαν σε αυτό το σημείο.

            Δηλώνουν τα στελέχη της κυβέρνησης (αλλά και της αντιπολίτευσης), ότι υπάρχουν λύσεις. Η κυβέρνηση υποστηρίζοντας την πιστή τήρηση του μνημονίου και εξοντώνοντας της χαμηλές και μεσαίες τάξεις του λαού αλλά χωρίς να αγγίζει τους προνομιούχους, η αξιωματική αντιπολίτευση αντίθετη με το μνημόνιο αλλά δεσμευμένη να το τηρήσει αφού σύμφωνα με τον Αντώνη Σαμαρά η Ελλάδα τιμά τις υπογραφές της και με την προοπτική να περάσει άλλα μέτρα (γιατί αυτά που πέρασε το ΠΑΣΟΚ δεν ήταν καλά, αυτοί  έχουν καλύτερα). Το ΛΑΟΣ και οι ερμαφρόδιτες αριστερές παρατάξεις των Τσίπρα , Αλαβάνου και Κουβέλη κάνουν αντιπολίτευση ενώ με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στηρίζουν τις κυβερνητικές επιλογές και τέλος το ΚΚΕ που ζει ακόμα στην εποχή ενός ανύπαρκτου Μάρξ τον οποίο κανείς δεν ξέρει πως ενστερνίστηκαν αφού δεν τον κατάλαβαν.

            Το ζήτημα βέβαια είναι ότι ενώ όλοι ξέρουν ότι η Ελλάδα έχει πτωχεύσει. Και αυτό θα δημοσιοποιηθεί πολύ πιο γρήγορα από ότι η ίδια η κυβέρνηση αλλά και ο ίδιος ο λαός φαντάζονται. Και η πτώχευση είναι γεγονός επειδή ενώ το έλλειμμα είναι τεράστιο και το χρέος ακόμα μεγαλύτερο, τα μόνα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση ήταν περικοπές μισθών και συντάξεων, χωρίς καμία αναπτυξιακή προοπτική ή σχεδιασμό. Μέτρα που είναι πρόσκαιρα αφού δεν γίνονται επενδύσεις στη χώρα για να υπάρχουν κέρδη. Όταν η Ε.Ε και το ΔΝΤ εξασφαλίσουν ότι δεν θα μπορούμε πλέον να πληρώσουμε (γιατί ότι δεν μπορούμε το ξέρουν. Αυτοί το επιδιώκουν), θα μας οδηγήσουν σε μία ελεγχόμενη πτώχευση με αποτέλεσμα την οικονομική και όχι μόνο υποδούλωση μας..

            Τι μπορεί να σημαίνει όμως αυτό και τι μπορούμε πραγματικά να κάνουμε;

            Η μόνη λύση είναι παρά τη δύσκολη θέση στην οποία βρισκόμαστε να λειτουργήσουμε υπερήφανα και να σηκώσουμε κεφάλι. Να θέσουμε στο ΔΝΤ και την Ε.Ε ότι δεν ζητάμε αναδιάρθρωση του χρέους αλλά επαναδιαπραγμάτευση. Να δεχτούμε το χρέος στο σύνολο του γιατί το κάναμε και εδώ είναι που ταιριάζει ότι η Ελλάδα τιμά τις υπογραφές της και το λόγο της. Να δεχτούμε να πληρώσουμε όλοι οι Έλληνες το χρέος παρόλο που άλλοι τα έφαγαν, παρόλα αυτά είμαστε συνένοχοι γιατί ενώ ξέραμε ότι τα έτρωγαν εμείς τους δίναμε την εξουσία με την ψήφο μας να το κάνουν. Αλλά θα πληρώσουμε με το δικό μας τρόπο, υπερήφανα και με το κεφάλι ψηλά και όχι σαν υπόδουλοι ραγιάδες.

            Να θέσουμε στο ΔΝΤ και στην ΕΕ και δηλώνουμε ότι αναγνωρίζουμε το χρέος και το έλλειμμα που υπάρχει αλλά θα το καλύψουμε με τους δικούς μας όρους και τρόπους και όχι με τους δικούς τους. Απαιτούμε να φύγουμε από την ευρωζώνη γυρνώντας σε μία σαφώς υποτιμημένη δραχμή η οποία θα φέρει χρόνους φτώχειας για την Ελλάδα (αφού δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας και ποτέ δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις), αλλά σαν αδύναμο νόμισμα θα αυξήσει τόσο τις εξαγωγές μας όσο και τον τουρισμό.

            Ένα από τα αρνητικά που θα έχει αυτό το μέτρο είναι ότι θα γίνουν για τους Έλληνες πανάκριβα τα εισαγόμενα προϊόντα αλλά αυτό θα είναι μία ευκαιρία να περιορίσουμε τις εισαγωγές και να δυναμώσουμε τη δική μας οικονομία.

            Ερχόμαστε σε συμφωνία με χώρες και εταιρείες οι οποίες μπορούν να μας βοηθήσουν κυρίως με την τεχνογνωσία και την εμπειρία στην εξόρυξη πετρελαίου και ορυκτών και ουρανίου (αφού το υπέδαφος της χώρας μας είναι γεμάτο από ορυκτό πλούτο), δίνοντας στις εταιρείες ένα σημαντικό ποσοστό κέρδους έτσι ώστε να υπάρξει μία πορεία βιομηχανικής ανάπτυξης στη χώρα.

            Δημιουργούμε ένα υγιή δημόσιο τομέα με πολύ λιγότερους υπαλλήλους και με όχι τόσο παχυλούς μισθούς. Δημιουργούμε ένα υγιές και σταθερό φορολογικό σύστημα το οποίο εκτός από δίκαιο για τους Έλληνες θα είναι τέτοιο ώστε να προσελκύει επενδύσεις στην Ελλάδα και με δέσμευση ότι δεν θα το αλλάζει η κάθε κυβέρνηση.

            Με λίγα λόγια αρχίζουμε να χτίζουμε μία Ελλάδα ξανά από το τίποτα όπως όταν δημιουργήθηκε αλλά εκμεταλλευόμενη τον πλούτο της και τις σύγχρονες τεχνολογίες θα βγει από το τέλμα σε βάθος τριετίας με τον λαό να κάνει θυσίες αλλά ξέροντας ότι δεν τις κάνει μόνο αυτός ως εξιλαστήριο θύμα αλλά και οι προνομιούχοι. Και ξέροντας ότι η Ελλάδα όταν θα βγει από αυτό το τέλμα σε 3-5 χρόνια θα είναι μία δυνατή και υπερήφανη Ελλάδα χωρίς να έχει πουλήσει καμία δημόσια περιουσία.

            Φυσικά όλα αυτά δεν χρειάζεται να έχει σπουδάσει κάποιος οικονομικά για να τα σκεφθεί. Τα ξέρουν. Τις γνωρίζουν τις λύσεις. Αλλά είναι αντίθετες στα προσωπικά τους θέλω.

            Είναι πλέον γνωστό ότι ο Γιώργος Παπανδρέου λειτουργεί βάση σχεδίου για την εξόντωση της Ελλάδας . Είναι γνωστό ότι αυτή ήταν η επιλογή και η πολιτική όλων των κυβερνήσεων που πέρασαν μεταπολιτευτικά από την Ελλάδα με πρώτη αυτή του Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι γνωστό ότι από την Μεταπολίτευση στον κόρφο της πατρίδας μας φωλιάζουν ηγέτες προδότες όπως λέει και το γνωστό τραγούδι του Σφακιανάκη.

Κάρτα Αποδείξεων : Πάταξη της φοροδιαφυγής ή απόδειξη φαιδρότητας και ηλιθιότητας;

             Η κάρτα αποδείξεων ή φοροκάρτα πλέον είναι γεγονός και σύμφωνα με τα δελτία ειδήσεων προς το παρόν θα είναι προαιρετική ενώ από το 2012 θα γίνει υποχρεωτική.

            Πριν αναφέρουμε οτιδήποτε να πούμε ότι η φοροκάρτα δεν έχει σχέση με την κάρτα του πολίτη.

            Στο εξής όλες τις αγορές μας θα τις κάνουμε με αυτή την κάρτα έτσι ώστε να ενημερώνετε κατευθείαν οι εφορία για τις όποιες αγορές κάνουμε και να μη χρειάζεται να παίρνουμε αποδείξεις (γιατί να το κάνουμε άλλωστε)

            Μέχρι εδώ φυσικά τίποτα δεν είναι παράλογο και ανησυχητικό απεναντίας χαιρόμαστε όλοι που αυτή η κυβέρνηση θα μας απαλλάξει επιτέλους από την υποχρέωση συλλογής αποδείξεων στην οποία αυτή μας έβαλε (αλλά ας μη δίνουμε σημασία σε λεπτομέρειες)

            Το παράδοξο και τρελό είναι ότι σύμφωνα με την μέχρι τώρα ενημέρωση αγορές άνω των τριών χιλιάδων ευρώ δεν θα γίνονται με μετρητά αλλά μόνο με επιταγές, με κάρτες ή με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό όπου και θα κόβονται αποδείξεις οι οποίες θα κατατίθενται στην τράπεζα.

            Και εδώ αρχίζει το παράλογο. Γιατί το ερώτημα που τίθεται είναι για ποιο λόγο λαμβάνεται αυτό το μέτρο;

            Οι πιθανότητες είναι τρείς:

            α) Η κυβέρνηση μας αγαπά και δεν θέλει να μας ληστέψει κανένας ενώ πηγαίνουμε για τις αγορές μας αφού ο κόσμος είναι κακός και πονηρός και τα κακοποιά στοιχεία καραδοκούν,

            β) Η κυβέρνηση θέλει να πατάξει τη φοροδιαφυγή και έτσι σε ποσά άνω των τριών χιλιάδων ευρώ  και άνω βάζει την υποχρέωση έκδοσης αποδείξεων (με λιγότερα είπαμε ενημερώνεται το ΚΕΠΥΟ κατευθείαν με την φοροκάρτα αφού έχουμε εκσυγχρονιστεί και ξεπεράσει κάθε πρόβλημα τεχνολογίας).

            γ) Αρχίζει πλέον να δουλεύει η αγορά με ανύπαρκτο χρήμα το οποίο υπάρχει μόνο σε αριθμούς λογιστικούς και τραπεζικών λογαριασμών αφού η Ελλάδα έχει πτωχεύσει και δεν υπάρχει πλέον χρήμα στη χώρα και είτε επιστρέψαμε μεγάλο μέρος της νομισματικής μας δύναμης στην ΕΚΤ και στους δανειστές μας, είτε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα και η Ελλάδα παύει να υφίσταται ως χώρα και ως οντότητα στον παγκόσμιο Οικονομικο-πολιτικό χάρτη.

            Η πρώτη περίπτωση ισχύει στην περίπτωση της αποφυγής ληστείας. Σαφώς και η κυβέρνηση μας προστατεύει από ληστές αφού θέλει να έχουμε χρήματα στην τσέπη μας (αυτά τα λίγα) για να τα ληστέψει αυτή.

            Στην δεύτερη περίπτωση  η κυβέρνηση αρχίζει να μας αποδεικνύει ότι αποτελείτε μάλλον από ηλίθιους αφού δεν με εμποδίζει κανένας να πάω σε ένα κατάστημα και να κάνω μία αγορά άνω των τριών χιλιάδων πληρώνοντας σε μικρότερα ποσά και έτσι δεν χρειάζεται να κόψει καμία απόδειξη. Σε ότι αφορά τις όποιες φορολογικές ελαφρύνσεις από το σύνολο των αποδείξεων, αν έχει συμπληρώσει κάποιος το απαιτούμενο ποσό που χρειάζεται για να εξασφαλίσει την φοροαπαλλαγή, απλά συμφωνεί με το κατάστημα και κόβει ελάχιστα ποσά.

            Σε ότι αφορά τώρα την τρίτη περίπτωση αποδεικνύεται η φαυλότητα της κυβέρνησης αφού αντί να φροντίσει να ενισχύσει την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και την ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα σε αυτή τη χώρα ρίχνοντας ρευστό στην αγορά προσπαθεί να καλύψει την πτώχευση (η οποία είναι ήδη πραγματικότητα και μάλιστα σύμφωνα με δηλώσεις του πρώην Υπουργού Οικονομικών των κυβερνήσεων Σημίτη κου Αλέκου Παπαδόπουλου), δίνει το ρευστό στις τράπεζες και στις στο ΔΝΤ.

            Κυβέρνηση που δεν υπηρετεί το λαό, αλλά λειτουργεί σε βάρος του είναι παράνομη και καταχρηστική. Καιρός είναι οι Έλληνες να ξυπνήσουμε και να δώσουμε σε αυτούς τους πολιτικάντηδες αυτό που αξίζουν.

            Κάποτε στο Γουδί , ο Πλαστήρας αναγκάστηκε να εκτελέσει κάποιους αθώους επειδή είχαν για όνειρο μία μεγάλη Ελλάδα και προσπάθησαν να το πραγματοποιήσουν ανεπιτυχώς όμως. Και τους εκτέλεσε για να διασκεδάσει το κοινό αίσθημα που ήταν πικραμένο από την Μικρασιατική καταστροφή. Σήμερα ποιο δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίσει  για την καταδίκη αυτών που έφεραν τη χώρα στον όλεθρο;

            Και ενώ η ποινή τους πρέπει να είναι θάνατος, με ποια ποινή να καταδικάσεις όλους αυτούς τους που όλα αυτά τα χρόνια ξέροντας ότι τους έκλεβαν , τους ψήφιζαν; Γιατί είναι και αυτοί υπεύθυνοι για συνέργεια στην κατάρρευση της Ελλάδας.

            Και θυμάμαι τα λόγια του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης ότι «μαζί τα φάγαμε» και  νοιώθω ότι ενώ δεν τα φάγαμε μαζί κύριε αντιπρόεδρε συνεργήσαμε σαν λαός για να τα φάτε μήπως φάμε κι εμείς κάποιο κομμάτι. Μήπως πετάξετε σε κάποιους ανθρώπους το κόκκαλο της θέσης στο Δημόσιο. Ένα όνειρο που και αυτό εσείς το δημιουργήσατε με πρώτο τον Ανδρέα Παπανδρέου θέλοντας να δημιουργήσετε ένα κράτος που θα το ελέγχεται διαρκώς και άμεσα και αντίθετα σε κάθε κανόνα της οικονομίας αφού σε όλες τις ανεπτυγμένες οικονομίες (που σήμερα ζητάμε τη βοήθεια τους) ο δημόσιος τομέας ήταν ο χαμηλόμισθος σε σχέση με τον ιδιωτικό αφού ήταν ο λιγότερο παραγωγικός.

            Και η φοροκάρτα δεν είναι τελικά τίποτα άλλο από ένα κόλπο για να κρύψουν πόσα πραγματικά έφαγαν, Το ζήτημα είναι ότι ο λαός αρχίζει να καταλαβαίνει, να μαθαίνει και να αντιδρά. Και αν του κρατούσατε κλειστά τα μάτια, τα αυτιά και το στόμα κύριοι των κυβερνήσεων που πέρασαν από αυτόν τον τόπο αυτός πλέον βλέπει, ακούει και άρχισε να μιλάει. Και αν δεν σας αρέσουν αυτά που λέει, περιμένετε να δείτε και αυτά που θα κάνει!!!!!!

Πολιτικοί Αρχηγοί : Και ψεύτες και αφερέγγυοι

           

             «Ας γνωρίζουν, λοιπόν, όλοι, ότι δεν πρόκειται να δεχθώ συγκυβέρνηση, με ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο δεν μπορεί να συνεννοηθεί ούτε με τον εαυτό του.
Ας γνωρίζουν, ότι δεν πρόκειται να δεχθώ «συμπράξεις» με όσους υποστήριξαν το Μνημόνιο και έκαναν ότι μπορούσαν για να βοηθήσουν την κυβέρνηση να περάσει τα αδιέξοδά της και την κυβερνητική προπαγάνδα να περάσει τα ψέματά της.».
            Τα παραπάνω ειπώθηκαν δια στόματος Αντώνη Σαμαρά στην Εκτελεστική Γραμματεία της Νέας Δημοκρατίας. Και ένας απλός άνθρωπος μπορεί να πει «τι καλά που τα λέει. Δεν είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει. Δεν είναι διατεθειμένος να συμβιβαστεί.»
            Αυτό θα πει ένας απλός άνθρωπος. Κάποιος άλλος όμως που δεν είναι κολλημένος οπαδός του κόμματος του και που η κοινή λογική είναι καθαρή και μακριά από φανατισμούς κομμάτων και πολιτικών βλέπει ποια είναι ή αλήθεια.
            Την είδε όταν στην συνέντευξη που έδωσε πριν τις περιφερειακές εκλογές στον Γιάννη Πρετεντέρη είχε πει ότι παρόλο που δεν στηρίζουν το μνημόνιο η Ελλάδα τιμά τις υπογραφές της. Και ο άνθρωπος με την κοινή λογική αναρωτιέται. «Τότε τι έχει σκοπό να κάνει ενάντια στο μνημόνιο. Ποια είναι η πολιτική του. Συνέχεια λέει ότι έχει τη λύση αλλά όλα είναι γενικόλογα χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις.
            Και το πιο ανήκουστο είναι ότι δηλώνει με σιγουριά όπως και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί ότι δεν πρόκειται να συμμετέχουν σε κυβέρνηση συνεργασίας (με μοναδική εξαίρεση τον Γιώργο Καρατζαφέρη ο οποίος – και φάνηκε από τη στάση του κόμματος του στην ψήφιση των μέτρων – είναι διατεθειμένος ακολουθώντας το «θα συνεργαστούμε και με το διάβολο αν χρειαστεί» του μακαρίτη του Φλωράκη, να δώσει ψήφο σε όποια κυβέρνηση αν χρειαστεί.)
            Το θέμα είναι ότι τον Καρατζαφέρη δεν τον θέλει ο Γιώργος Παπανδρέου επειδή δεν μπορεί να του δώσει άλλοθι στην πολιτική του.
            Και εδώ γεννιέται το μεγάλο ερώτημα και ας το απαντήσει ο κύριος Σαμαράς ή όποιος πολιτικός αρχηγός.
            Με τον δεδομένο εκλογικό νόμο, δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρξει αυτοδυναμία. Στην περίπτωση αυτή, όλοι αυτοί που με τόσο σθένος υποστηρίζουν ότι δεν θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης σε καμία κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ή της Νέας Δημοκρατίας τι θα κάνουν; Θα οδηγούν τη χώρα σε μία διαδικασία επαναλαμβανόμενων εκλογών και πολιτικής αστάθειας; Ή μήπως θα έχουμε μία κυβέρνηση μειοψηφίας με πρωθυπουργό τον Τσίπρα ή την Μπακογιάννη;
            Μοναδική εξαίρεση στους αρχηγούς που δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σίγουρα είναι η Παπαρήγα η οποία δεν θέλει σε καμία περίπτωση να φύγει από την αντιπολίτευση και την άνεση να λέει ότι θέλει έχοντας το ακαταλόγιστο. Είναι η μόνη αρχηγός κόμματος που δεν θέλει το κόμμα της να γίνει κυβέρνηση επειδή δεν θα ξέρει όχι πώς να υλοποιήσει της θέσεις του αλλά επειδή το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που θα κάνει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση του επειδή δεν ξέρει να κάνει κάτι άλλο.
            Και το δεύτερο μεγάλο ερώτημα που γεννάται είναι:
            Ποιόν νομίζεται ότι κοροϊδεύετε κύριοι;

Μόνο με Εξέγερση και Αλλαγή του Πολιτικού Συστήματος θα σωθεί η Ελλάδα!!!

             

             Η Ελλάδα ζει τις χειρότερες στιγμές της Ιστορίας της μετά τον Εμφύλιο καθώς βρίσκεται σε μία άθλια θέση.

            Και δεν αναφέρομαι  στην οικονομική κατάσταση στην οποία οι κυβερνώντες αυτής της χώρας μας οδήγησαν, αλλά σε αυτήν την διαρκή τακτική οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης των Ελλήνων και στην πολιτική ξεπουλήματος της χώρας.

            Και το χειρότερο είναι ότι οι Έλληνες παγωμένοι κάποιοι, βολεμένοι κάποιοι άλλοι και φοβισμένοι οι περισσότεροι παρακολουθούν αυτήν την κατάσταση αδρανείς και νοιώθοντας ότι δεν υπάρχουν λύσεις.

            Η αλήθεια είναι ότι ο καθένας μας όταν σκέφτεται με το απλό ασπούδαστο και ακατέργαστο μυαλό, έχουμε λύσεις όχι μόνο για την οικονομική κρίση αλλά και για την σωτηρία της Ελλάδας από το συνεχόμενο διεθνές κατρακύλισμα της. Όλοι με την μικρή κοινή λογική που έχουμε ξέρουμε ότι τα πράγματα είναι ποιό απλά από όσο δείχνουν.

            Όλοι οι Έλληνες ξέρουμε ότι δεν γίνεται (μαθηματικά τουλάχιστον) με τόσες θυσίες από τον Ελληνικό Λαό το έλλειμμα να έχει αυξηθεί αντί να μειωθεί. Κάτι δεν πάει καλά και σίγουρα δεν φταίνε τα νούμερα αλλά οι πολιτικές.

            Και μπορεί να μην μπορούμε να κατηγορήσουμε την κυβέρνηση ότι κλέβει ακόμα (άλλωστε αυτοί κάνουν ληστεία αφού τα παίρνουν με την βία από τους πολίτες), ούτε ότι τα τρώνε οι πολιτικοί πλέον. Δεν μπορούν;  Δεν θέλουν;  Ποιος μπορεί να ξέρει.

            Το μόνο σίγουρο είναι ότι το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι τεράστιο και χαοτικό. Έτσι όταν μέσα στο χάος ρίχνεις οτιδήποτε (πόσο μάλλον χρήματα) χάος παραμένει.

            Δεν μπορεί να μειωθεί το έλλειμμα στη χώρα αν δεν υπάρξει  σταθερή και σταθερά ανοδική αναπτυξιακή πολιτική. Ας δούμε γύρω μας να δούμε πόσες επενδύσεις γίνονται στην Ελλάδα και γιατί δεν γίνονται.

            Ξέρουμε πλέον όλοι ότι η Ελλάδα είναι πλούσια με τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου, χρυσού, ορυκτών, και ουρανίου. Ξέρουμε ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη παγκόσμια ελαιοπαραγωγική χώρα καλύπτοντας το 15% της παγκόσμιας αγοράς σε ελαιόλαδο.

            Είναι γνωστό ότι το Μαγνήσιο που παράγει η Ελλάδα καλύπτει το 46% της συνολικής παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.

            Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός  χώρα της Ευρώπης (ενός από τα πιο ακριβά ορυκτά που χρησιμοποιείται για παραγωγή αεροσκαφών, Ηλεκτρικών Συσκευών κ.α.)

            Η Ελλάδα επίσης έχει την μεγαλύτερη παραγωγή στην Ευρώπη Αλουμινίου και σημαντικά κοιτάσματα νικελίου (τα περισσότερα στην Ευρώπη από τότε που η Γαλλία μείωσε την παραγωγή της σε νικέλιο).

            Και όμως παρόλο αυτό τον πλούτο οι κυβερνήσεις δεν έκαναν καμία κίνηση για να γίνουν επενδύσεις στην Ελλάδα και να μας βοηθήσουν στην εκμετάλλευση αυτών των πόρων χωρίς να παραχωρήσουμε τίποτα άλλο από ένα σημαντικό ποσοστό κέρδους που είναι θεμιτό γιατί αυτό λέγεται κόσμος των επιχειρήσεων και εμπόριο.

            Αυτό που θέλουν να κάνουν είναι να παραχωρήσουν κάθε πλουτοπαραγωγικό τομέα της χώρας στα χέρια άλλων και να μας οδηγήσουν στην οικονομική υποδούλωση και την εξαθλίωση.

            Η μόνη λύση για να σωθεί η χώρα είναι να γίνει μία εξέγερση. Μία εξέγερση που θα την κάνουν οι Έλληνες όχι μόνο για να φύγουν αυτοί που κυβερνούν τη χώρα αλλά για να ανατραπεί όλο το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Γιατί αν απλά φύγουν οι υπάρχοντες πολιτικοί, το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι τόσο σαθρό και σάπιο που θα δημιουργήσει άλλους.

            Μία εξέγερση η οποία θα τιμωρήσει παραδειγματικά τους πολιτικούς που ξεπουλάνε αυτή τη χώρα, οδηγώντας τους στον τουφεκισμό με την κατηγορία της προδοσίας, έτσι ώστε οι επόμενες γενιές πολιτικών να θυμούνται τι μπορεί να πάθουν αν προδώσουν τη χώρα τους.

            Μία νέα γενιά πολιτικών, σε ένα νέο πολιτικό σύστημα που θα βασίζεται στην Άμεση Δημοκρατία. Ένα πολιτικό σύστημα που δεν θα δίνει κανενός είδους άσυλο τους βουλευτές για οποιαδήποτε παρανομία κάνουν, με το εξωφρενικό επιχείρημα ότι έτσι προστατεύουν τη Δημοκρατία.

            Η Δημοκρατία για να προστατευθεί πρέπει να είναι καθαρή. Και δυστυχώς σήμερα ούτε Δημοκρατία έχουμε, αλλά και αυτό που έχουμε σίγουρα δεν είναι καθαρό.

            Το ερώτημα είναι αν για να γίνει εξέγερση στην Ελλάδα πρέπει να φτάσει όπως πάντα πριν ξεσηκωθεί ο Λαός σε στάδιο εξαθλίωσης ή αν θα προλάβουμε πριν η Ελλάδα μας ρημαχτεί τελείως.

            Το ερώτημα είναι: Υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα εκατό άνθρωποι που είναι προτιμούν να πεθάνουν παρά να δουν την Ελλάδα ξεπουλημένοι και τα παιδιά τους οικονομικούς (και όχι μόνο σκλάβους στην Παγκόσμια Κοινωνία); Υπάρχουν εκατό Έλληνες που δεν μπορούν να δεχτούν ότι θα έρχονται οι Βόρειοι και όχι μόνο γείτονες μας στην Ελλάδα για να περνάνε καλά με της γυναίκες και τις κόρες μας;

            ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΚΑΤΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΕΧΤΟΥΝ ΟΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΟΙΚΟΣ ΑΝΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ;

Οι καταπατητές του Συντάγματος - Άρθρο 22 ( Προστασία της Εργασίας )

Από σήμερα και κάθε εβδομάδα θα αρχίσουμε ένα αφιέρωμα στο Σύνταγμα της Ελλάδος και με ποιο τρόπο καταπατούν οι πολιτική και η κυβέρνηση το Σύνταγμα που αυτοί ψήφισαν για να προασπίσουν τους πολίτες της χώρας και τα δικαιώματα τους και για να τηρούνται οι νόμοι. Οι στήλη θα έχει τίτλο οι καταπατητές του Συντάγματος και σκοπό έχει να δούμε πόσο μεγάλοι ψεύτες και απατεώνες είναι οι κυβερνώντες την χώρα μας αφιερώνοντας κάθε εβδομάδα τη στήλη σε ένα διαφορετικό άρθρο του Συντάγματος.

**Άρθρο 22

1. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.
Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.
2. Με νόμο καθορίζονται οι γενικοί όροι εργασίας, που συμπληρώνονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας συναπτόμενες με ελεύθερες διαπραγματεύσεις και, αν αυτές αποτύχουν, με τους κανόνες που θέτει η διαιτησία.
3. Νόμος ορίζει τα σχετικά με τη σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας από τους δημόσιους υπαλλήλους και τους υπαλλήλους οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
4. Οποιαδήποτε μορφή αναγκαστικής εργασίας απαγορεύεται.
Ειδικοί νόμοι ρυθμίζουν τα σχετικά με την επίταξη προσωπικών υπηρεσιών σε περίπτωση πολέμου ή επιστράτευσης ή για την αντιμετώπιση αναγκών της άμυνας της Χώρας ή επείγουσας κοινωνικής ανάγκης από θεομηνία ή ανάγκης που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, καθώς και τα σχετικά με την προσφορά προσωπικής εργασίας στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης για την ικανοποίηση τοπικών αναγκών.
5. Το Κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, όπως νόμος ορίζει.
Ερμηνευτική δήλωση:
Στους γενικούς όρους εργασίας περιλαμβάνεται και ο προσδιορισμός του τρόπου και του υποχρέου είσπραξης και απόδοσης στις συνδικαλιστικές οργανώσεις της συνδρομής των μελών τους που προβλέπεται από τα καταστατικά τους.

            Η πρώτη μας αναφορά σε αυτή τη στήλη είναι το άρθρο 22 και αυτό γιατί ειδικά τον τελευταίο χρόνο δεν υπήρξε μεγαλύτερη παραβίαση ή στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορία από ότι σε αυτό το άρθρο αφού ενώ σύμφωνα με αυτό η εργασία είναι δικαίωμα και προστατεύεται από το Κράτος, σήμερα έχει γίνει προνόμιο για τους λίγους.

            Αυτό το δικαίωμα που αναφέρει το Σύνταγμα και που σύμφωνα με αυτό το Κράτος πρέπει να μεριμνά για την δημιουργία συνθηκών απασχόλησης το έχει στερήσει από τους πολίτες το ίδιο το Κράτος οδηγώντας την οικονομία σε μαρασμό, της επιχειρήσεις σε εξόντωση, τις επενδύσεις σε άτακτη φυγή από τη χώρα αφού δεν υπάρχει καν ένα σταθερό αναπτυξιακό πρόγραμμα και ένα αξιόπιστο φορολογικό σύστημα για να υπάρξουν.

            Αυτό το δικαίωμα καταστρατηγήθηκε από το ίδιο το Κράτος και την κυβέρνηση όταν με νόμους απαξίωσαν τις συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες δεν καταργήθηκαν τυπικά μόνο για να αποφευχθεί ένας μεγάλος και καθολικός ξεσηκωμός, αλλά ουσιαστικά έχουν καταργηθεί όταν δικαιώματα κεκτημένα τα οποία οι εργαζόμενοι τα απόκτησαν με χρόνια αγώνων και έχοντας προσφέρει σε αυτούς τους αγώνες τη ζωή και το αίμα τους, έχουν καταργηθεί ή μειωθεί όπως η αποζημίωση, οι υπερωρίες, το ρεπό κ.α.

            Έχουν οδηγήσει τους πολίτες στην μαύρη εργασία με αποτέλεσμα να οδηγούνται σε καθεστώς αναγκαστικής εργασίας επειδή ο εργοδότης που έχει ανασφάλιστο τον εργαζόμενο στην πραγματικότητα κα λειτουργεί σαν αφέντης αφού ο εργαζόμενος έχει τέτοια εξαρτημένη ανάγκη εργασίας πλέον ώστε να δέχεται να εργαστεί για ποσά αρκετά κάτω από όσα όριζαν οι συλλογικές συμβάσεις.

            Έχουν οδηγήσει τους πολίτες σε μία μαύρη εργασία η οποία λειτουργεί σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας αφού και η ανεργία είναι μεγαλύτερη από αυτήν που μας δίνουν τα επίσημα στοιχεία και το κράτος έχει τεράστιες απώλειες εσόδων αφού για τα χρήματα αυτά ούτε ο εργαζόμενος φορολογείτε ούτε και ο εργοδότης αποδίδει της εισφορές.

            Εδώ και χρόνια με την συμπαράσταση του κράτους, αφού αδιαφορεί για τους εργαζόμενους και για τις χαμηλές και μικρομεσαίες τάξεις, καταστρατηγούνται παγιωμένα δικαιώματα των εργαζομένων όπως το ρεπό και η υπερωρία.

            Εδώ και χρόνια με την ανοχή του κράτους γίνεται μία πρωτοφανής εκμετάλλευση των εργαζομένων στην οποία συνένοχοι είναι και οι συνδικαλιστικοί φορείς όπως η ΓΣΕΕ αφού είναι πλέον ένα συνδικαλιστικό όργανο που χρησιμεύει σαν μέσο για την είσοδο των συνδικαλιστών στην πολιτική (Κανελλόπουλος, Πρωτόπαππας έγιναν βουλευτές και υπουργοί του ΠΑΣΟΚ).

            Το κράτος μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων αλλά οι κυβερνώντες φρόντισαν με σκάνδαλα όπως αυτό των Ομολόγων να μην υπάρχουν χρήματα ούτε για περίθαλψη αλλά ούτε και για συνταξιοδότηση.

            Και όχι μόνο στερούν το δικαίωμα της εργασίας αλλά ακόμα και αυτό το δικαίωμα του επιχειρείν αφού για να κάνει κάποιος έναρξη επιτηδεύματος στην Ελλάδα και για να ανοίξει μία επιχείρηση ή ένα κατάστημα χρειάζεται να περάσει από μία περίπλοκη, χρονοβόρα και πολυέξοδη διαδικασία.

            Αυτό είναι το Κράτος Δικαίου που μας κυβερνά. Και μας κυβερνά με συνθήκες Μεσαιωνικές και επιεικώς απαρχαιωμένες. Και ο Έλληνας αδρανής και αδαής  ελπίζει σε ένα βόλεμα στο δημόσιο τομέα. Σε ένα δημόσιο τομέα του οποίου τα λάθη και οι παραλείψεις αντί να μας συνετίσουν μας έκαναν χειρότερους.