Σελίδες

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ Ή ΑΒΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ;



        Σε μία εποχή που οι Έλληνες έχουν απαξιώσει τα κόμματα και τους πολιτικούς και που η Δημοκρατία έχει πλέον απαξιωθεί με το χειρότερο τρόπο και έχει μετεξελιχθεί σε μία ιδιόρρυθμη και στυγνή οικονομικό – κοινωνική αλλά και πολιτική δικτατορία οι Έλληνες ψάχνουν να βρουν για μία ακόμη φορά την πολιτική τους ταυτότητα.
          Και το αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης είναι να αναζητούν πολιτικούς χώρους που εκφράζονται από ακραίες καταστάσεις όπως η Αναρχία και ο αντί-εξουσιαστικός  χώρος για κάποιους και η άκρα δεξιά για κάποιους άλλους.
          Και μέχρι εδώ ίσως δεν υπάρχει κάτι παράδοξο ή παράλογο αφού ίσως τελικά είναι οι μόνοι χώροι που έχουν συγκροτημένη ιδεολογία αφού οπουδήποτε αλλού και να στραφούν βλέπουν την πολιτική και κοινωνική σήψη και έναν αλλοπρόσαλλο πολιτικό ερμαφροδιτισμό.
          Αυτό που είναι ανησυχητικό είναι η στροφή ανθρώπων όχι προς την άκρα δεξιά όπως ορίζεται από απολυταρχικά ή ολιγαρχικά καθεστώτα, αλλά η στροφή προς μία συγκεκριμένη παράταξη η οποία εκμεταλλευόμενη τον πατριωτισμό και το Εθνικό αίσθημα των Ελλήνων δυναμώνει, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι καν πατριωτική παράταξη.
          Η Χρυσή Αυγή δημιουργήθηκε το 1983 από νεοναζί στην πραγματικότητα. Στη συνέχεια άρχισε να συγκεντρώνει όσους φανατικούς έμειναν από το ΕΝΕΚ του Πλεύρη, κάποιους νοσταλγούς της εφταετίας των συνταγματαρχών και στη συνέχεια ένα μέρος του Εθνικού Μετώπου και της Γαλάζιας Στρατιάς του Μάκη Βορίδη, μη ακολουθώντας τον κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη. Τέλος άρχισε να δυναμώνει μετά τις τελευταίες πολιτικές επιλογές του Καρατζαφέρη με αποτέλεσμα οι δυσαρεστημένοι οπαδοί του να προσαρτηθούν και αυτοί στη Χρυσή Αυγή.
          Ποια είναι όμως η Χρυσή Αυγή και τι πρεσβεύει;
          Είναι ένα πολιτικό κόμμα πλέον που μιλά για πατριωτισμό, όμως εμπνευστής του είναι ο Αδόλφος Χίτλερ και ο Εθνικοσοσιαλισμός.
          Είναι ένα κόμμα που καλλιεργεί τον επεκτατισμό, στο σωβινισμό και το ρατσισμό.
          Και γεννάται μία σειρά ερωτημάτων προς αυτούς τους ανθρώπους.
          Ποια σχέση έχει ο ρατσισμός με την αρχαία Ελλάδα την οποία υποτίθεται ότι θαυμάζουν όμως την αρνούνται μετά βδελυγμίας όταν ήταν αυτή που λάτρευε τον Ξένιο Δία;
          Οι αρχαίοι Έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ ρατσιστές. Απεναντίας ήταν ανοιχτοί σε ιδέες και πολιτισμούς κυρίως επειδή σαν ναυτικός λαός είχαμε στενές εμπορικές και  πνευματικές  και με άλλους λαούς τόσο μέσω του εμπορίου όσο και με τους αποικισμούς.
          Ποια η σχέση της Ελλάδας με την σβάστικα η οποία το μόνο που μπορεί να μας θυμίζει είναι η προσπάθεια εξόντωσης  της «άρειας»  φυλής των Ελλήνων ( οι παλιοί και όσοι διάβασαν λίγη ιστορία θυμούνται τον λοιμό του 1943 και πόσοι και πως πέθαναν, τα Καλάβρυτα, την Καισαριανή, το Δίστομο κ.α.).
          Ποια η σχέση της Ελλάδας και των Ελλήνων με τον Αδόλφο Χίτλερ και αυτούς που με την παράνοια τους οδήγησαν έναν ολόκληρο πλανήτη σε έναν ολέθριο πόλεμο κάνοντας τις χειρότερες βαρβαρότητες (ας θυμηθούμε τον γιατρό Dr Josef Mengele  ο οποίο έκανε εγχειρήσεις χωρίς αναισθησία στους αιχμαλώτους βάζοντας στη διαπασών Βάγκνερ για να μην ακούγονται τα ουρλιαχτά τους κ.α);
          Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι η εφημερίδα "Στόχος" δεν είχε καμμία σχέση με τη Χρυσή Αυγή όταν ήταν ιδιοκτησίας Κωνσταντίνου Καψάλη και ήταν αντίθετη με όποια ιδεολογική τοποθέτηση της Χρυσής Αυγής και μετά τον θάνατο του έγινε η επίσημη εφημερίδα της σχεδον;
          Η Χρυσή Αυγή λοιπόν δεν είναι πατριωτικό κόμμα αλλά το αυγό του φιδιού που φυλάμε στον κόρφο μας.  Οι νοσταλγοί του Ιωάννη Μεταξά και της 4ης Αυγούστου, οι οπαδοί του Γεώργιου Παπαδόπουλου και της 7ετίας των συνταγματαρχών, οι οπαδοί του τέως Βασιλιά των Ελλήνων Κωνσταντίνου ας καταλάβουν ότι δεν έχουν λόγο ύπαρξης σε ένα πολιτικό κόμμα που οι ήρωες τους πολέμησαν και απαξίωσαν.
          Πως μπορεί αλήθεια, ένας Έλληνας να αναφέρεται για τον Ναπολέων Ζέρβα και τον ΕΔΕΣ και να χαιρετίζει φασιστικά τη σβάστικα την οποία ο Ζέρβας πολέμησε για να ελευθερώσει την Ελλάδα από τον κατακτητή.
          Η Χρυσή Αυγή δεν είναι τίποτα περισσότερο από το αβγό του φιδιού που τρέφουμε στον κόρφο μας.
          Ας προσέξουμε λοιπόν εμείς οι Έλληνες στην αναζήτηση της πολιτικής μας ταυτότητας να μην παρασυρθούμε από προδοτικές φωνές πατριδοκάπηλων και ας δούμε που βρίσκεται ο πραγματικός πατριωτισμός και πως και από ποιους εκφράζεται

Δεν υπάρχουν σχόλια: