Μας Τελείωσε και Αυτή η Κυβέρνηση!!!

Ένα μήνα διήρκησε η εμπιστοσύνη των Ελλήνων στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Η πραγματικότητα βέβαια είναι πως ούτε πριν από ένα μήνα εμπιστεύονταν οι Έλληνες την κυβέρνηση αλλά πλέον τα ίδια τα ΜΜΕ δεν μπορούν να κρύψουν την αλήθεια.

            Σε νέα δημοσκόπηση που έκανε για το περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ η VPRC προκύπτει πως το 65% των πολιτών δεν εμπιστεύεται πλέον την κυβέρνηση Παπαδήμου. Μία κυβέρνηση η οποία εκτός του άλλων αποδείχθηκε ότι είναι όλοι τους «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν».

            Μία κυβέρνηση χωρίς κοινή πολιτική ιδεολογία παρά μόνο στο ότι θέλουν να ξεπουλήσουν τη χώρα. Η διαφορετικότητα βέβαια στην ιδεολογία δεν είναι αμιγώς πολιτική αλλά στο πως θα γίνει η μοιρασιά.

            Σύμφωνα πάντα με την ίδια δημοσκόπηση η ΝΔ προηγείται με 12,5 μονάδες διαφορά από το ΠΑΣΟΚ καθώς συγκεντρώνει ποσοστό 30,5% έναντι του ΠΑΣΟΚ με 18% και ακολουθούν: ΚΚΕ 13%, ΣΥΡΙΖΑ 11%, Δημοκρατική Αριστερά 8,5%, ΛΑ.Ο.Σ. 7%, Οικολόγοι 3%, ΔΗ.ΣΥ. 2% και Άρμα Πολιτών 2%. Η αδιευκρίνιστη ψήφος είναι στο 28%.

            Στον παρακάτω πίνακα μπορούμε να δούμε τα ανώτερα και κατώτερα όρια εκλογικής επιρροής των κομμάτων.

            Επίσης η ερωτηθέντες απάντησαν σε ποσοστό 43% πως οι εκλογές πρέπει να γίνουν άμεσα ενώ το 40% πως η κυβέρνηση πρέπει να συνεχίσει το έργο της και μετά το Φεβρουάριο.

            Τέλος το 55% δηλώνει πως θα πάει σίγουρα να ψηφίσει, ενώ το 57,8 % συμφωνεί ότι κανένα κόμμα δεν έχει καλή πολιτική στάση.

            Και για να συμπληρωθεί το κερασάκι στην τούρτα της δημοσκόπησης, έχουμε μία τελείως παραπαίουσα κυβέρνηση μέσα στην οποία οι  υπουργοί έχουν ο καθένας τον δικό του καημό, με τους υπουργούς να ανταλλάσσουν φραστικά πυρά και έναν «πρωθυπουργό» να θέλει να το παίξει ηγέτης και να μην κάνει ούτε για κλητήρας τελικά.

            Ο Βενιζέλος πριν από λίγες ημέρες έλεγε ότι το έργο αυτής της κυβέρνησης είναι συγκεκριμένο και πως θα πρέπει να πάμε σε εκλογές το Φεβρουάριο όπως συμφωνήθηκε και χθες ζήτησε παραταθεί ο βίος της κυβέρνησης και να προχωρήσει αυτή η κυβέρνηση στις «διαρθρωτικές» αλλαγές που θέλουν να κάνουν, απειλώντας ότι ούτως η άλλως το ΠΑΣΟΚ έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να στηρίξει κυβέρνηση προϊδεάζοντας ίσως για ένα ακόμα πολιτικό πραξικόπημα.

            Η κατάσταση για τη χώρα φυσικά επιδεινώνεται όμως το παρήγορο είναι ότι η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη για τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμα και η Γερμανία βρίσκεται ήδη στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης. Και είναι νόμος της φυσικής πως όσο ποιο ψηλά στέκεται κάποιος τόσο μεγαλύτερη είναι η πτώση και τόσο μεγαλύτερο θόρυβο κάνει.

            Τελικά η αντίστροφη μέτρηση άρχισε και είμαστε 1-2 βήματα πριν από το μηδέν.

Εκκλησία: Μαγαζί Γωνία και Χωρίς Ανταγωνισμό.

Χριστέ μου αν ποτέ γυρίσεις στη γη οι παπάδες θα σε ξανασταυρώσουν. Και αυτοί θα είναι χειρότεροι από τους Φαρισαίους καθώς εκείνοι σε σκότωσαν στο όνομα του δικού τους Θεού. Αυτοί θα σε σκοτώσουν στο όνομα Σου.

            Αλλιώς ξεκίνησε την Εκκλησία του ο Χριστός. Αλλιώς οι Απόστολοι. Αλλιώς την κατάντησαν οι παπάδες.

            Μία εταιρία την έχουν κάνει. Ένα μαγαζί με ελάχιστο ανταγωνισμό καθώς ο όποιος ανταγωνισμός υπάρχει είναι απλά υποκατάστημα της ίδιας μητρικής. Όμορφα τα έχουν πράξει οι επί γης παπάδες.

            Δημιούργησαν για παράδειγμα την Εκκλησία Α.Ε. και από κάτω υπάρχουν οι θυγατρικές της: Ορθόδοξη Εκκλησία, Καθολική Εκκλησία, Πεντηκοστιανοί, Ευαγγελιστές, Αρμένιοι, Μονοφυσίτες, Προτεστάντες, Μάρτυρες του Ιεχωβά και πολλές άλλες θυγατρικές και υποκαταστήματα.

            Για να δούμε όμως πως εξελίχθηκε οι εκκλησία και πως οι Χριστιανοί μέσα στους αιώνες.

            Οι πρώτοι Χριστιανοί, αγνοί, άδολοι πιστοί στην Αγάπη που δίδαξε ο Χριστός, κυνηγήθηκαν όσο κανείς ίσως στην ιστορία της ανθρωπότητας. Κυνηγήθηκαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν με φρικτά μαρτύρια.

            Όμως σιγά – σιγά ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε. Οι Χριστιανοί ξέχασαν την διδαχή του Χριστού «Αγαπάτε αλλήλους»,  «Αγάπα τον εχθρό σου» «Αν σε ραπίσουν την δεξιά γύρνα το μάγουλο».

            Ήρθε ένας Αυτοκράτορας ονόματι Θεοδόσιος ο Α’ και όχι μόνο εξανάγκασε στο Χριστιανισμό (πάει και η ανεξιθρησκεία) κατέστρεψε ότι Ελληνικό, γκρέμισε ναούς, κατάργησε τους Ολυμπιακούς αγώνες και καταδίκαζε σε Θάνατο όσους δεν ήταν Χριστιανοί. Ένας παρανοϊκός που μέσα στην περίσσια αλαζονεία του κατάσφαξε μέσα στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης 7000 ανθρώπους στην πλειοψηφία τους άμαχους. Και αυτόν τον σχιζοφρενή αυτοκράτορα η Εκκλησία επειδή έκανε όλα αυτά τον ανακήρυξε άγιο.

            Και η αυθαιρεσίες  της Εκκλησίας συνεχίστηκαν. Το 415 μ. χ. σκότωσαν με βάναυσο τρόπο την φιλόσοφο και μαθηματικό της Αλεξάνδρειας Υπατία ξεσκίζοντας της τα ρούχα και σκίζοντας τις σάρκες της με όστρακα.

            Η Βυζαντινή αυτοκρατορία δεν ήταν τίποτα άλλο πλέον από μία παπαδοκρατία όπου οι Πατριάρχες είχαν ισχύ όση και ο Αυτοκράτορας σχεδόν.

            Το 1453 ο Γεννάδιος Σχολάριος ήταν αυτός που άνοιξε τις πύλες στους Οθωμανούς καθώς ήταν εναντίον της Ένωσης των Εκκλησιών. «Καλύτερα να προσκυνήσουμε τους αλλόθρησκους παρά τον Πάπα.»

            Αν παρατηρήσουμε λίγο τον χάρτη της Κωνσταντινούπολης θα διαπιστώσουμε πόσο κοντά ήταν η Κερκόπορτα στην Ιερά Μονή των Βλαχερνών.

            Μία Εκκλησία που έχει ανακηρύξει άγιους όσους πολέμησαν οτιδήποτε Ελληνικό. Μία Εκκλησία που πήρε μία απλή διδασκαλία του Χριστού και την έκανε πολύπλοκη και μπερδεμένη για να ελέγχει τους πιστούς της.

            Ο Χριστός οργισμένος πέταξε έξω από τον ναό τους εμπόρους και τους αργυραμοιβούς που έκαναν τον Οίκο του Θεού «οίκο εμπορίου».

            Δεν αφήνουν μόνο να κάνουν τις γιορτές των όποιων αγίων πανηγύρια έξω από τις εκκλησίες, αλλά έχουν αναγάγει σε μέγα εμπόριο τα πάντα.

            Μία Εκκλησία που υποτίθεται ότι πιστεύει σε ένα Θεό και στην Αγία Τριάδα και αφορίζει τους δωδεκαθεϊστές, έχει δημιουργήσει μία στρατιά μικρών θεών. Και ενώ σύμφωνα με τη θρησκεία μας μετά από τον Χριστό και την Ανάσταση Του κανείς δεν πήγε στον Παράδεισο ή στην κόλαση, αλλά όλοι οι νεκροί παίρνουν πρόγευση παραδείσου και κολάσεως, και ενώ σύμφωνα πάλι με τη θρησκεία, τους αγίους απλά τους τιμούμε για τον ενάρετο (όπου υπήρχε) βίο ή για την μαρτυρία τους στο Χριστό, η Εκκλησία τους θεοποίησε κάνοντας όχι μόνον αυτούς θαυματουργούς αλλά και τις εικόνες τους. Και οδήγησαν τους πιστούς σε μία εποχή πίστης, λατρείας και αφοσίωσης όχι στο Θεό αλλά σε εικόνες και αντικείμενα.

            Θαυματουργή η εικόνα της Παναγίας στην Τήνο, της Παναγίας Σουμελά, της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής αλλά δεν είναι ενδεχομένως θαυματουργή η εικόνα της Παναγίας στο σπίτι μας. Θαυματουργά τα οστά, ή η κάρα τους τάδε ή του δείνα αγίου ή αγίας. Πουλάνε από Τίμιο ξύλο (αλήθεια αυτός ο Σταυρός ποτέ δεν τελειώνει; Τι είδους Τίμιο Ξύλο είναι  αυτό;), μέχρι κομμάτια από ράσα και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί το επιχειρηματικό και δαιμόνιο μυαλό τους.

            Καλούν τον κόσμο να προσκυνά όλα αυτά τα είδωλα γιατί βγάζουν χρήματα. Καλούν τον κόσμο να εξομολογείται (αλήθεια σε ποιο σημείο του Ευαγγελίου αναφέρεται η εξομολόγηση; Όχι η Μετάνοια, η εξομολόγηση).

            Με Αυτοκρατορικές σφραγίδες και Σουλτανικά φιρμάνια έχουν καταπατήσει άπειρες εκτάσεις και η εκκλησιαστική περιουσία είναι τεράστια όμως τους μισθούς τους, τους πληρώνει ακόμα το κράτος από τους φόρους των Ελλήνων φορολογουμένων.

            Αφορίζουν όποιον έχει αντίθετη γνώμη ή τους θίξει καθώς όλοι τους παπά-Γρηγόρηδες υποκριτές είναι (από το ο Χριστός Ξανασταυρώνεται).

            Και τους ρωτώ εγώ όλους αυτούς τους μαυροφορεμένους γενειοφόρους.

            Με ποιο κριτήριο η αγιότητα καθορίζεται και αποφασίζεται από την εκκλησία και όχι από την ζωή ενός αγίου. (Σαφώς και υπάρχουν άγιοι αλλά όχι θαυματουργοί αφού τα θαύματα δεν τα κάνουν οι άγιοι αλλά η πίστη.) Ο ίδιος ο Χριστός εκτός από 3 θαύματα όλα τα άλλα θαύματα τα έκανε η πίστη των πιστών. «Η πίστη σου σε έσωσε»

            Γιατί ενώ ο απόστολος Παύλος στην προς Τιμόθεο επιστολή του λέει ότι «Πρέπει λοιπόν ο επίσκοπος να είναι ανεπίληπτος, μιας γυναίκας άντρας, νηφάλιος, σώφρονας, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός,  όχι φιλόκρασος, να μη δέρνει, [να μην είναι αισχροκερδής]. αλλά να είναι επιεικής, άμαχος, αφιλάργυρος,  να διευθύνει καλά το δικό του οίκο, παιδιά να έχει σε υποταγή με κάθε σεμνότητα ( εξάλλου αν κάποιος δεν ξέρει να διευθύνει το δικό του οίκο, πώς θα επιμεληθεί την εκκλησία του Θεού;)  Να μην είναι νεοφώτιστος, για να μη θολώσει από υπερηφάνεια και πέσει σε καταδίκη του διαβόλου.  Πρέπει επίσης να έχει και καλή μαρτυρία από τους έξω, για να μην πέσει σε κατηγορία και σε παγίδα του διαβόλου», οι επίσκοποι στην εκκλησία υποχρεωτικά είναι άγαμοι ( για να μην αναφερθούμε στα άλλα προτερήματα που πρέπει να έχει); Για ποιό λόγο λοιπόν οι επίσκοποι στην εκκλησία είναι υποχρεωτικά άγαμοι; Θα μου πείτε το αποφάσίσαν όπως και πολλά άλλα οι Οικουμενικές Σύνοδοι. Οι παπάδες δηλαδή!!!

            Γιατί ενώ ο Χριστός διακήρυξε την αγάπη αυτοί κηρύττουν το μίσος με μηνύματα μίσους εναντίων όποιων αλλοθρησκων;   

            Γιατί ενώ η Εκκλησία έχει τόση περιουσία την Μεγάλη Εβδομάδα σε πολλούς ναούς βάζουν έρανο «υπέρ στολισμού του επιταφίου»; (Πόσα σας λείπουν τελικά;

            Είναι πολλά τα ερωτήματα και θα μείνουν αναπάντητα γιατί δεν μπορούν να τα απαντήσουν. Το πολύ – πολύ αντί για απάντηση να πάρουμε έναν αφορισμό όπως ο Νίκος Καζαντζάκης.

            Μαγαζί γωνία η Εκκλησία με τεράστια κέρδη μπροστά σε ένα λαό που παλεύει για να επιβιώσει. Σε βάρος ενός λαού που παλεύει να επιβιώσει.

            Και ναι ο γράφων είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει και στην Αγία Τριάδα και στους Αγίους. Πιστεύει ότι πρέπει να τιμούμε τους αγίους για τον βίο τους ή την μαρτυρία τους και όχι να τους λατρεύουμε όπως κάνει η παπαδοκρατία. Πιστεύω ότι ένας άνθρωπος γίνεται άγιος μέσα από μία ενάρετη ζωή, μέσα από τη μαρτυρία τους και όχι επειδή τον αποφάσισε πως είναι άγιος ένα τσούρμο παπάδων.

            Πιστεύω πως ο Χριστός δίδαξε την αγνή και ανιδιοτελή αγάπη και θυσιάστηκε για εμάς και για τις αμαρτίες μας  και δεν δίδαξε τις πουριτανικές και ακραίες «διδαχές» της παπαδοκρατίας που μας πασάρουν.

            Αυτή η εκκλησία δεν υπάρχει για να διδάξει και να διαδώσει το λόγο του Θεού, και να κηρύξει τα Ευαγγέλια. Υπάρχει για να δημιουργεί στρατιές φανατισμένων θρησκόληπτων και να κάνει ακόμη πιο προσοδοφόρα την επιχείρηση της. Τόσα θέλουν για την βάφτιση, τόσα για τον γάμο, τόσα για την κηδεία.

            Από τον ενοριακό ναό της περιοχής μου την προηγούμενη εβδομάδα βγήκαν να κάνουν έρανο. Για ποιόν; Για ποιους φτωχούς; Αλήθεια να μιλήσουμε για κάποιες γυναίκες που δούλευαν σε κάποιους ναούς και τις έδιωξαν για να βάλουν δικούς τους;(σε μαρτυρία αναφέρομαι). Ή μήπως να αναφέρουμε ότι η εκκλησίες έχουν εργαζόμενους χωρίς ασφάλιση;

            Πάλι ξέχασα υπηρετούν το Θεό. Ποιόν θεό όμως αλήθεια τον δικό τους ή τον δικό σας;

Χριστέ μου αν έρθεις ξανά στην γη οι παπάδες θα σε ξανασταυρώσουν και αυτή τη φορά στο Όνομα Σου!!!!!!

Άρχισε τις Παροχές η Κυβέρνηση Παπαδήμου

Η κυβέρνηση Παπαδήμου κατανοώντας τη δυσχερή θέση που βρίσκονται τα ελληνικά νοικοκυριά αποφάσισε πως πρέπει να δοθούν κάποιες παροχές ώστε να φύγουν κάποια βάρη από τις πλάτες των Ελλήνων.

            Με περίσσια ευαισθησία έδειξε το κοινωνικό της πρόσωπο και αποφάσισε να αρχίσει με μία συγκλονιστική παροχή. Έκπτωση στο ΦΠΑ σε όσους κάνουν αγορές με πιστωτική κάρτα!!!!!!!

            Αν πούμε ότι πλέον η κοροϊδία δεν έχει όρια θα είναι λάθος, αφού ούτε και πριν είχε. Όμως αυτό ξεπερνά και τα όρια της φαντασίας.

            Δεν γίνεται καμία έκπτωση ( έστω και αυτή η ισχνή) στους πολύτεκνους, στους άνεργους, στους χαμηλοσυνταξιούχους , σε αυτού που πληρώνουν έστω της μετρητοίς.

            Τίποτα από τα παραπάνω. Έκπτωση θα γίνεται σε όσους κάνουν αγορές με πιστωτική κάρτα. Τι σημαίνει αλήθεια αυτό;

            Ότι έκπτωση θα δικαιούνται αυτοί που έχουν δικαίωμα πίστωσης από τις τράπεζες ήτοι οι ελάχιστοι αφού η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού χρωστάει. 

            Πέρα από αυτό όμως είναι μία προσπάθεια ελέγχου των αγορών. Όχι για να ελέγχουν τις πωλήσεις των καταστημάτων και τους τζίρους τους αλλά τις αγορές που κάνουν οι καταναλωτές.

            Οδηγούμαστε σε καταστάσεις που θυμίζουν (χωρίς να φανώ θρησκόληπτος) συνθήκες Αποκάλυψης, ή συνθήκες σεναρίου συνομωσίας όπου τα πάντα και οι πάντες ελέγχονται.

            Και θα ήταν πραγματικά απλά σενάρια συνομωσίας αν δεν ξέραμε, αν δεν βλέπαμε ότι όλα αυτά είναι πραγματικότητα.

            Ζούμε σε μία εποχή όπου η Δημοκρατία όπου δεν νοσεί έχει ήδη πεθάνει. Σε μία εποχή όπου η δικαιοσύνη είναι μία αφηρημένη έννοια και νόμιμο είναι το νομότυπο που όρισαν οι ισχυροί.

            Ζούμε σε μία εποχή όπου οι μεγαλύτεροι δικτάτορες της ιστορίας φαντάζουν «αγνοί» και «αγαθοί» μπροστά στους σημερινούς «δημοκράτες» ηγέτες. Σε μία εποχή που ο Παπαδόπουλος σήμερα θα κατηγορούνταν για Κομμουνιστής που τόλμησε να χαρίσει χρέη.

            Και εμείς αυτό που κάνουμε είναι να παρακολουθούμε τις εξελίξεις αμέτοχοι και απλά να περιμένουμε ένα θαύμα. Ξεχνάμε όμως κάτι σημαντικό.

            Για να γίνουν θαύματα χρειάζεται πίστη κι εμείς τη δική μας τη χάσαμε!!!!!

Χριστούγεννα: Μία Γιορτή Αγάπης και Εξάρτησης

Έρχονται για μία ακόμη φορά τα Χριστούγεννα. Μία από τις μεγαλύτερες γιορτές του Χριστιανισμού και της Ορθοδοξίας. Μέρες αγάπης, ημέρες που είναι συνυφασμένες για τους πολλούς με τα παιδιά, μα η πραγματικότητα είναι ότι είναι γιορτή όλων των ανθρώπων. Παιδιών και ενήλικων.

            Τα παιδιά χαίρονται με τα κάλαντα και τα παιχνίδια, οι ενήλικοι με τη χαρά που βλέπουν στα παιδιά, οι ηλικιωμένοι γιατί οι γιορτές είναι η ευκαιρία να δουν κοντά τους τα παιδιά και τα εγγόνια τους γύρω από το οικογενειακό εορταστικό τραπέζι.

            Οι πόλεις φωταγωγημένες, τα καταστήματα στολισμένα, χαμογελαστά πρόσωπα στην αγορά, την παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά γυρνούν τα σπίτια και την αγορά λέγοντας τα κάλαντα και προαναγγέλλοντας τον ερχομό του Θεανθρώπου.

            «Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη… οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η φύσις όλη», γεμίζει με τις μελωδικές φωνές των παιδιών ο τόπος. Αγαλλίαση στα αυτιά όλων νομίζεις πως κατέβηκαν πάλι οι άγγελοι όπως την Άγια Νύχτα και ψάλλουν.

            Και την Άγια Νύχτα της γέννησης όλοι μαζεμένοι γύρω από το τραπέζι, παππούδες, παιδιά, εγγόνια σε ένα κλίμα αγαλλίασης και θαλπωρής, τρώνε το χοιρινό ή την ξενόφερτη έστω γαλοπούλα και νοιώθει όλη η οικογένεια την ολοκλήρωση των Χριστουγέννων.

            Φυσικά όλα αυτά είναι ένα υπέροχο σενάριο για μία οικογενειακή χολιγουντιανή ταινία, για κάποιο μυθιστόρημα ή ίσως για κάποιο παραμύθι. Ίσως κάποτε, πριν από πολλά χρόνια ήταν και πραγματικές όλες αυτές οι εικόνες. Όμως όχι πριν είκοσι χρόνια, όχι πριν δέκα χρόνια και σίγουρα όχι σήμερα.

            Τι είναι αλήθεια τα Χριστούγεννα να όχι μία γιορτή αγάπης που όλοι πιστεύαμε;

            Είναι μία σύγχρονη μέθοδος εξαπάτησης. 

            Ναι τα παιδιά χαίρονται γιατί θα βγουν να πουν τα κάλαντα για να μαζέψουν χρήματα που θα τους βοηθήσουν να συμπληρώσουν το ποσό για να αγοράσουν το νέο βιντεοπαιχνίδι που βγήκε. Χαίρονται γιατί θα πάρουν δώρα, κάποια αγαπημένα παιχνίδια συνήθως από τον μπαμπά και τη μαμά, από τους παππούδες και οπωσδήποτε ένα από τον Άγιο Βασίλη όχι γιατί πιστεύουμε σε αυτό αλλά γιατί το σύγχρονο marketing το επιβάλλει. Πρέπει να πιστεύουμε στον Άγιο Βασίλη γιατί πρέπει να δουλεύει η αγορά. Μέχρι που υποψιάζομαι ότι ο Άγιος Βασίλης ένας καλογεράκος από την Καισαρεία, η έστω ο Χοντρούλης Άγιος Νικόλαος (santa Claus) της δύσης που φημιζόταν για τη γενναιοδωρία του, αλλά στέλεχος πολυεθνικής εταιρείας με αντικείμενο την προώθηση παιχνιδιών και της Coca Cola η οποία τον έντυσε και στα κόκκινα. Μπορεί να είναι και στέλεχος της Coca Cola τελικά. Εδώ ο Παπαδήμος και ο Σημίτης ήταν «υπάλληλοι» της Goldman Sucks.

            Ναι οι γονείς χαίρονται επειδή λόγω τον εορτών θα πάρουν τα δώρα τους όσοι είναι μισθωτοί και θα επιδοθούν στο γνωστό καταναλωτικό όργιο, στο οποίο πολύ επιτηδευμένα μας έχουν μάθει και οδηγήσει. Και οι ελεύθεροι επαγγελματίες χαίρονται αφού αυτό το καταναλωτικό όργιο θα φέρει χρήματα στα ταμεία τους, και σε κάποιους θα φέρει πολλά κέρδη, σε κάποιους άλλους μία ανάσα για να μην κλείσει η επιχείρηση τους.

            Και οι παππούδες χαίρονται επειδή, θα πάρουν το δώρο στην πενιχρή ή καλή τους σύνταξη και θα μπορέσουν να δώσουν χαρά στα πρόσωπα που αγαπούν. Μία σοκολάτα ή ένα παιχνιδάκι ή έστω ένα μικρό χαρτζιλίκι στα εγγόνια. Μία καλή κουβέντα, μία στοργική ματιά από τα παιδιά τους που τους έχουν ξεχάσει τον υπόλοιπο χρόνο αλλά τώρα με το δώρο των Χριστουγέννων τους θυμούνται.

            Αυτά συνέβαιναν τα τελευταία 20-30 χρόνια μέχρι και την τελευταία διετία γιατί τα πράγματα στην Ελλάδα άλλαξαν λίγο.

            Τα παιδιά φυσικά πάντα χαίρονται γιατί είναι παιδιά. Και αν δεν μαζεύουν χρήματα στα κάλαντα, και αν δεν τους παίρνουν πλέον οι γονείς τα ακριβά παιχνίδια, χαίρονται γιατί έχουν την ανάπαυλα των Χριστουγέννων από τις γιορτές, χαίρονται γιατί με την υπάρχουσα οικονομική κρίση μπορεί ο μπαμπάς και η μαμά αν είναι εργαζόμενοι (προνομιούχα τάξη), να δουλεύουν περισσότερες ώρες με αντάλλαγμα όχι την υπερωρία ή το μπόνους αλλά την παραμονή στην εργασία τους στο βλέμμα τους όμως πάντα υπάρχει η αγάπη του  γονιού.

            Τα παιδιά θα χαίρονται ακόμα και όταν οι γονείς είναι άνεργοι, γιατί δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει ανεργία. Στεναχωριούνται που δεν έχουν να τους πάρουν παιχνίδια οι δικοί τους γονείς. Όμως η αγάπη των γονιών περισσεύει και πάλι. Και όταν την παίρνουν αυτή την αγάπη τα παιδιά είναι ευτυχισμένα.

            Τα παιδιά είναι πολύ ιδιόμορφοι άνθρωποι. Είναι ταυτόχρονα τρυφερά και αδίστακτα και αυτό αποδεικνύεται από το πόσο εύκολα πληγώνονται αλλά και από το πόσο εύκολα και αμείλικτα πληγώνουν. Τα παιδιά τα θέλουν όλα τώρα και ταυτόχρονα μπορούν να ικανοποιηθούν και να είναι ευτυχισμένα με πολύ λίγα πράγματα αρκεί να τους δίνονται με αγάπη.

Ακόμα θα κάτσουν την ημέρα των Χριστουγέννων κάποιες οικογένειες να δουν όλοι μαζί για μία ακόμη φορά την Χριστουγεννιάτικη Ιστορία του Ντίκενς με τον Τζορτζ Σκοτ. Να δούνε τα Χριστούγεννα του Γκούφη,  ή για κάποιους που έχουν στο βίντεο αρχείο τους τη Μαίρη Πόπινς.

Χαίρονται και οι ηλικιωμένοι. Γιατί μπορεί να ξόδεψαν όλη τους τη ζωή για να αναπτυχθεί αυτός ο τόπος, για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αξιοπρέπεια, να τα σπουδάσουν, να τα δουν χρήσιμους ανθρώπους, να τα δουν να τους κάνουν εγγόνια και μετά από τόσους αγώνες να τους μειώνουν τη σύνταξη, να τους κλέβουν τα χρόνια που έδωσαν όμως νοιώθουν ξανά χρήσιμοι γιατί με αυτήν την κομμένη σύνταξη συντηρούν τα παιδιά τους και τα έχουν και πάλι κοντά τους καθώς δεν συμφέρει να υπάρχουν δύο σπίτια πλέον όταν ζώντας στο ίδιο τα έξοδα είναι λιγότερα.

Βέβαια υπάρχουν και τα άλλα παιδιά. Αυτά που δεν έχουν γονείς να τους δώσουν αγάπη, αυτά που δεν έχουν σπίτι για να νοιώσουν ζεστασιά, δεν έχουν παππούδες.

Υπάρχουν και άλλοι γονείς. Αυτοί που τυλίγουν τα παιδιά τους με τα κουρελιασμένα ρούχα τους για να τα ζεστάνουν. Αυτοί που αντί για πετρέλαιο η ξύλα στη σόμπα τους έχουν τα χνώτα στα χέρια τους για να ζεσταθούν. Που ζουν σε παράγκες από λαμαρίνα και χαρτόνι.

Υπάρχουν και άλλοι ηλικιωμένοι. Ξεχασμένοι σε κάποιο γηροκομείο, σε κάποιο μικρό διαμέρισμα αν είναι τυχεροί, σε κάποιο παγκάκι ή μέσα σε κάποιο χαρτοκιβώτιο οι πιο άτυχοι.

Αυτά τα Χριστούγεννα ας δώσουμε σε όλους αυτούς τους τελευταίους, τους άτυχους κάτι μικρό. Αν δεν μπορούμε να τους δώσουμε μία θέση στο σπίτι μας, για μία μέρα, ας τους δώσουμε από το υστέρημα μας μία κουβέρτα, ένα καρβέλι ψωμί και λίγο κρέας. Ας δώσουμε στα παιδάκια αυτά που είναι έξω κάτι. Μία σοκολάτα έστω για να τα ζεστάνει.

Και κλείνω με μία πραγματική ιστορία. Κάποτε συνάντησα με μία γνωστή μου ένα Σέρβο έξω από μία μαιευτική κλινική με ένα μικρό παιδάκι στην αγκαλιά. Μου ζήτησε να την περιμένω λίγο και μετά από λίγα λεπτά επέστρεψε έχοντας μία σακούλα σούπερ μάρκετ. Είχε πάρει ψωμί τυρί και σαλάμι και το έδωσε στον Σέρβο. Πήρε και ένα αυγό έκπληξη της γνωστής γερμανικής εταιρίας. Αυτό που δεν θα ξεχάσω ποτέ ήταν η χαρά και η λάμψη στο βλέμμα του παιδιού. Κράτησε για πολύ λίγο, έμεινε για μία ζωή.

Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα!!!!

Εφεδρεία και Απολύσεις Δημοσίων Υπαλλήλων.

Δυσκολίες αντιμετωπίζει η κυβέρνηση στο θέμα της εφεδρείας των δημοσίων υπαλλήλων καθώς το πρόβλημα του μεγάλου αριθμού δημοσίων υπαλλήλων υπάρχει αλλά ξαφνικά διαπιστώνουν πως δεν μπορούν να βγάλουν από καμία υπηρεσία άτομα καθώς οι δημόσιοι υπάλληλοι που υπάρχουν είναι είτε έτοιμοι για συνταξιοδότηση, είτε γιατί είναι απαραίτητοι στις υπηρεσίες τους.

            Και πέρα από όποιες πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές από τις παράνομες κυβερνήσεις που έχουμε, είναι κοινώς αποδεκτό ότι αυτή η χώρα χρειάζεται νοικοκύρεμα και ένα μέτρο νοικοκυρέματος είναι η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων.

            Ξέρουμε ότι δεν χρωστάμε τα χρήματα που λένε και πως το χρέος αν όχι στο σύνολο του στο μεγαλύτερο μέρος του είναι επαχθές, ξέρουμε ότι η μόνη λύση είναι η επιστροφή στη δραχμή καθώς σε συνδυασμό με την διαγραφή του χρέους θα δώσει ανάπτυξη με αύξηση των εξαγωγών και των επενδύσεων (πάντα με την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει μία συνεπής κυβέρνηση που θα δουλεύει για τον Ελληνικό λαό και τα συμφέροντα του).

            Όμως ακόμα και αν διαγραφεί το χρέος στο σύνολο του ως επαχθές και επιστρέψουμε στη δραχμή, το νοικοκύρεμα του δημόσιου τομέα είναι απαραίτητο για να σταματήσει η σπατάλη σε αυτή τη χώρα.

             Ένα από τα μέτρα που πρέπει σαφώς να παρθούν είναι η μείωση των δημοσίων υπαλλήλων όμως ποια πρέπει να είναι αυτή και πως μπορεί να γίνει από τη στιγμή που σε πολλούς τομείς του δημόσιου τομέα υπάρχουν ελλείψεις προσωπικού (όπως η υγεία και η παιδεία), ενώ σε άλλες ο αριθμός είναι τόσος ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες.

            Πόσο δύσκολο είναι λοιπόν να βρούμε ποιοι τομείς του δημόσιου τομέα πρέπει να μειωθούν;

            Τα πράγματα φυσικά είναι πολύ απλά και δεν χρειάζονται ιδιαίτερη σκέψη αλλά πολιτική βούληση και αποφασιστικότητα.

            Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι:

-          Άμεσος διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας και απόλυση των ιερέων από το Υπουργείο Παιδείας καθώς είναι απαράδεκτο οι παπάδες να πληρώνονται από το κράτος και όχι από την αρχιεπισκοπή και την εκκλησία της οποίας η περιουσία είναι τεράστια και τα έσοδα υπέρογκα.

Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι δεν μπορεί να πληρώνει τους παπάδες ο Ελληνικός λαός και πως η Εκκλησία πρέπει να φορολογείται με βάση τα έσοδα της και την περιουσία της. Αν η Εκκλησία φορολογούταν σωστά και το κράτος δεν πλήρωνε τους παπάδες τα έσοδα και τα οφέλη για τη χώρα θα ήταν τεράστια.

-          Μείωση του επαγγελματικού στρατού στην Ελλάδα με τους μισθωτούς στρατιώτες όπου επιβαρύνουν την οικονομία χωρίς να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό με αύξηση της στρατιωτικής θητείας ώστε να  μην υπάρχει κενό στο στράτευμα. Πόσα χρήματα επιπλέον αλήθεια δίνει το κράτος για τον επαγγελματικό στρατό;

-          Απόλυση όλων των ειδικών φρουρών οι οποίοι διορίστηκαν χωρίς διαφάνεια και  χωρίς σωστή εκπαίδευση να κάνουν τι αλήθεια; Με ποιο σκοπό; Για να ενισχυθεί ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος από αστυνομικούς χωρίς εκπαίδευση και χωρίς συνείδηση; (βλ. δολοφονία Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου).

-          Απόλυση των Σχολικών Φυλάκων οι οποίοι μονιμοποιήθηκαν από τον Προκόπη Παυλόπουλο γιατί κάλυπταν «πάγιες και διαρκείς ανάγκες». (Ποιες άραγε;)

-          Απόλυση της Δημοτικής Αστυνομίας σε όλη τη χώρα καθώς εκτός του ότι τοποθετούνται με πολιτικά και κομματικά κριτήρια, δεν χρησιμεύουν σε τίποτα αφού η μοναδική δουλειά τους είναι να κόβουν κλήσεις στάθμευσης και δεν έχουν καμία ουσιαστικά εκπαίδευση.

Ας αναλογιστούμε αν έφευγαν από το δημόσιο όλοι αυτοί ποιος θα ήταν ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα και πόσα τα έσοδα για το κράτος.

Βέβαια σκοπός δεν είναι απλά να απολυθούν και να προστεθούν και άλλοι άνεργοι στις στρατιές ανέργων που υπάρχουν στη χώρα. Πριν γίνουν όλα τα παραπάνω θα πρέπει να υπάρξει η πολιτική βούληση και οι συνθήκες ώστε όλοι αυτοί να απορροφηθούν στην αγορά εργασίας.

Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει πρώτα από όλα να υπάρξει η πολιτική βούληση να υπάρξει ανάπτυξη, εκμετάλλευση του πλούτου της Ελλάδας και επενδύσεις στη χώρα ώστε να υπάρχουν θέσεις εργασίας.

Δεν χρειάζεται να έχει σπουδάσει κάποιος σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή παρά μόνο η κοινή λογική για να γνωρίζουμε ότι οι Έλληνες είμαστε τόση και ο πλούτος αυτής της χώρας τόσος που αν υπήρχε η πολιτική βούληση δεν θα είχαμε καθόλου ανεργία.

Για να υπάρξει πολιτική βούληση όμως χρειάζονται σοβαροί και έντιμοι πολιτικοί. Και αυτοί η χώρα δεν έχει ούτε πολιτικούς, ούτε σοβαρούς, ούτε έντιμους!!!!

Έλληνες: Γενναίοι ή Δειλοί; Απατεώνες ή Ηλίθιοι;

«Μέχρι τώρα λέγαμε πως οι Έλληνες πολεμούν σαν Ήρωες, τώρα πρέπει να λέμε πως οι Ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες», είχε πει ο Γουίνστον Τσώρτσιλ κάποτε και νοιώθαμε όλοι περήφανοι γι αυτό.

            Είμαστε υπερήφανοι γιατί πιστεύουμε πως ανήκουμε σε ένα Έθνος Ηρώων και Γενναίων. Ήμαστε η Ελλάδα του Ηρακλή, του Θησέα, του Αχιλλέα και του Οδυσσέα.

            Ήμαστε η Ελλάδα, του Μιλτιάδη, του Λεωνίδα, του Θεμιστοκλή, του Μέγα Αλέξανδρου.

            Ήμαστε η Ελλάδα του Κολοκοτρώνη, του Παπαφλέσσα, Καραϊσκάκη και του Αθανάσιου Διάκου.

            Ήμαστε η Ελλάδα του Ναπολέοντα Ζέρβα, του Άρη Βελουχιώτη, του Μανώλη Γλέζου και του Απόστολου Σάντα.

            Είμαστε η Ελλάδα του Γρηγόρη Λαμπράκη και του Νικηφόρου Μανδηλαρά.

            Αυτό πιστεύουμε χρόνια τώρα. Από μικρά παιδιά.

            Όμως έχουμε αναλογιστεί γιατί έχουμε τόσους πολλούς Ήρωες σε αυτή τη χώρα; Μήπως επειδή δεν γνώρισε μεγάλες περιόδους ειρήνης; Μήπως επειδή βίωσε πολλές δικτατορίες;

            Τίποτα από τα παραπάνω. Έχουμε όλους αυτούς τους Ήρωες γιατί τελικά η Έλληνες είναι μάλλον λαός δειλών και κιοτήδων. Μόνο έτσι εξηγείται πως σχεδόν όλους τους Ήρωες μας τους ξέρουμε με τα ονόματα τους. Επειδή τελικά ήταν λίγοι. Πάρα πολλοί λίγοι για μία τέτοια ιστορία, για ένα τέτοιο Έθνος.

            Γιατί αλήθεια όλος αυτός ο πρόλογος;

            Όχι φυσικά για να απαριθμήσουμε τις ανδραγαθίες των Ελλήνων και των ηρώων μας.

            Η Ελλάδα με αφορμή την οικονομική κρίση οδηγήθηκε από τους πολιτικούς της πρώτα και από τους Ευρωπαίους εταίρους σε οικονομική και πολιτική ομηρία. Εδώ και μερικά χρόνια ξεκίνησε ένας αγώνας εξόντωσης των Ελλήνων και κατάργησης κάθε τι Ελληνικού.

            Εδώ και αρκετά χρόνια μπήκε σε εφαρμογή ένα σχέδιο αφελληνισμού και ξεπουλήματος της Ελλάδας. Το ξεκίνησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το συνέχισε ο άσπονδος φίλος του Κωνσταντίνος Μητσοτάκη, και το ολοκλήρωσαν οι Σημίτης, Καραμανλής και Γιωργάκης Παπανδρέου.

            Ένα σχέδιο που οδήγησε τους Έλληνες στην εξαθλίωση, την υποταγή, την υποδούλωση.

            Πριν από τρεις ημέρες σε μία απόπειρα χλευασμού σίγουρα των Ελλήνων ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είπε πως «σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, ειδικά δυτικό-ευρωπαϊκή θα είχε γίνει επανάσταση με τόσα μέτρα που έχουν παρθεί». Στην Ελλάδα όμως δεν ξεκίνησε. Οι Έλληνες τα δέχτηκαν στην ουσία αδιαμαρτύρητα. Και αν αυτό δεν είναι δειλία τότε προφανώς είναι ηλιθιότητα.

            Που είναι αλήθεια η Ήρωες σε αυτή τη χώρα τη στιγμή που έχει καταλυθεί η Δημοκρατία και έχει χαθεί η Εθνική Κυριαρχία της; Ποια είναι η δημοκρατία σε αυτή τη χώρα όταν μέχρι τώρα είχαμε Κοινοβουλευτική Ολιγαρχία (βλ. δικτατορία) και σήμερα έχουμε διορισμένη κυβέρνηση;

            Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, μας κατηγόρησαν για απατεώνες. Πως εξαπατήσαμε την Ευρώπη και τους πήραμε τα χρήματα τους. Οι πολιτικοί μας με πρωτοστάτη τον Γιωργάκη Παπανδρέου (μα ποτέ δεν κατάφερε να γίνει Γιώργος αυτό το παιδί) μας κατηγόρησαν για διεφθαρμένους. Και εμείς τους έχουμε ακόμα μέσα στη Βουλή να αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.

            Μας κατηγορούν για απατεώνες ενώ οι Έλληνες σύμφωνα με την eurostat  δουλεύουν περισσότερο από κάθε Ευρωπαίο και με τις χαμηλότερες αποδοχές.

            Μας κατηγορούν για απατεώνες ενώ αυτοί μας εξαπάτησαν και μας έφαγαν τις όποιες οικονομίες μας με το χρηματιστήριο και τις ασφαλιστικές εισφορές μας με τα δομημένα ομόλογα.

            Μας κατηγορούν για διαφθορά όταν οι πολιτικάντηδες αυτού του τόπου δημιούργησαν και συντηρούν ακόμα και σήμερα τις πελατειακές σχέσεις.

            Μας κατηγορούν για διαφθορά όταν αυτοί ζουν πλουσιοπάροχα ενώ οι Έλληνες καλούνται να πληρώσουν τις δικές τους απάτες.

            Και από εδώ προκύπτει το συμπέρασμα ότι οι Έλληνες δεν είναι ούτε απατεώνες ούτε διεφθαρμένοι αλλά απλά ηλίθιοι και θύματα. Τους έδιναν τα ψίχουλα και έλεγαν ευχαριστώ. Τους έταζαν και λίγη κόρα και προσκυνούσαν.  Εξαπατημένοι σε ένα όνειρο που έγινε εφιάλτης.

            Που είναι αλήθεια οι Ήρωες;  Που είναι αυτοί που δεν μπορούν τις δικτατορίες; Πόσο γρήγορα άραγε ξεχάστηκε η 29^η Ιουνίου;

            Κρύφτηκαν όλοι στα σπίτια τους. Έψαξαν να βρουν δικαιολογίες και τις βρήκαν. «Να βρούμε την πολιτική μας ταυτότητα», «να δούμε τι θα κάνει ο Παπαδήμος», « να απαντήσουμε στις εκλογές».

            Λες και η πολιτική μας ταυτότητα δεν είναι η δικαιοσύνη, η ελευθερία και η δημοκρατία. Όχι απλά να δούμε ποια είναι η ταυτότητα της αριστεράς. Μιας και οι αριστεροί ήταν αυτοί που έθεσαν θέμα πολιτικής ταυτότητας κρυμμένοι περίτεχνα πίσω από προφάσεις και καλύπτοντας επιμελώς τις κομματικές τους ταυτότητες τα φερέφωνα των κομμάτων και του πολιτικού συστήματος.

            Λες και δεν ξέρουμε ποιος είναι ο Παπαδήμος. Ο άνθρωπος που εξαπάτησε έναν ολόκληρο λαό και μία Ευρωπαϊκή Ένωση και μας έβαλε με παραποίηση στοιχείων στην Ευρωζώνη. Ο άνθρωπος που ήταν σύμβουλος του Παπανδρέου και αρχιτέκτονας όλων των μέτρων που είχε πάρει. Ο άνθρωπος που κλήθηκε σαν πρωθυπουργός να επισπεύσει τα μέτρα. Ο άνθρωπος που ενώ το έλλειμμα αντί να μειωθεί αυξάνεται ετοιμάζεται να πάρει και άλλα μέτρα εναντίων των μισθωτών και των συνταξιούχων όταν οι ίδιοι οι δανειστές μας λένε πως δεν μπορούν να γίνουν άλλες μειώσεις και περικοπές στους πολίτες.

            Λες και οι εκλογές θα είναι λύση σε ένα σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα. Λες και οι εκλογές δεν θα είναι κατασκευασμένες και προϊόν νοθείας όπως και οι προηγούμενες. Λες και με τις εκλογές θα εμφανιστεί ο «σωτήρας» ηγέτης και δεν κατανοούν ότι αν υπήρχε κάποιος ηγέτης θα είχε εμφανιστεί. Δεν κατανοούν ότι αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι ηγέτες αλλά ιδέες, στόχους, όνειρα. Και αυτά μπορούμε να τα δημιουργήσουμε μόνοι μας δεν χρειαζόμαστε ηγέτες για να μας τα δώσουν.

            Ξεχνάμε ότι η Δημοκρατία δεν έχει ηγέτες αλλά εκπροσώπους. Δεν έχει εντολές αλλά προτάσεις, δεν έχει διαταγές αλλά αποφάσεις.

            Τελικά σε αυτόν τον Λαό μας περισσεύουν η δειλία, η ηλιθιότητα και η λήθη!!!!!!

Μιχάλης Χρυσοχοΐδης:Αυτοί είναι οι «μεγάλοι» εθνοσωτήρες – Πρώτα μας εξαπατούν και μετά μας Χλευάζουν!!!

«Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρώπης θα είχε γίνει επανάσταση αν είχαν ληφθεί τόσα μέτρα», δήλωσε προ ολίγου στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου ο υπουργός Ανάπτυξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.

            Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης που συμμετείχε σε όλες τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ από το 1993 μέχρι σήμερα έχοντας παίξει σημαντικό ρόλο στην μέχρι τώρα πορεία της χώρας από όλα τα πόστα που πέρασε. Έχοντας υπερψηφίσει όλα όσα μας οδήγησαν εδώ.

            Ο άνθρωπος που θεωρούταν ο πιο πετυχημένος υπουργός τους Σημίτη από όποιο υπουργείο και αν πέρασε.

            Και τώρα διεκδικώντας την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ βγαίνει να μας πει τι; Ότι σε όποια άλλη χώρα με αυτά τα μέτρα θα είχε γίνει επανάσταση. Ότι από τα 4,5 δις που υπάρχουν στο ΕΣΠΑ για τους ανέργους έχουν απορροφηθεί μόνο τα 500 εκατομμύρια και ότι το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων θα περικοπεί από τα 9,5 δις στα 6,5 δις.

            Βέβαια στην Ημαθία τον ξέρουν καλά τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Και το ήξερε κι αυτός ότι τον ξέρουν. Γι αυτό και εγκατέλειψε την εκλογική του περιφέρεια και κατέβηκε στην ανωνυμία της Β Αθήνας. Επειδή στην Ημαθία δεν είχε ελπίδα να ξαναβγεί καθώς οι πολίτες της κατάλαβαν το ποιόν του.

            Και αυτός ο άνθρωπος χλευάζει σήμερα τους Έλληνες, καθώς μόνο χλευασμός μπορεί να είναι το να ξεστομίζει αυτός ότι σε όποια άλλη χώρα θα είχε γίνει επανάσταση. Μόνο χλευασμός μπορεί να είναι το να δείχνει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης κοινωνικό πρόσωπο.

            Οι έντιμοι πολιτικοί «κύριε» Χρυσοχοΐδη όταν δεν συμφωνούν, αποχωρούν, παραιτούνται, αντιστέκονται. Εσύ ήσουν πάντοτε μικρός, λίγος και ανίκανος και για τον τόπο σου και για τη χώρα. Προσπαθείς να πείσεις αυτούς που δεν σε ξέρουν και γελοιοποιείσαι ακόμα περισσότερο σε αυτούς που σε ξέρουν.

            Λίγη ντροπή δεν θα πείραζε αλλά ποιος την έχασε αλήθεια για να την βρείτε εσείς;

   
                                                                                               Έχοντας γνώση των όσων καταλογίζω
                                                                                                       'Αγγελος Ιακωβίδης

           

                                                                            

Το Θέατρο του Παραλόγου και η Κούρσα του Κουτσού Αλόγου.

Οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα θυμίζουν πραγματικά θέατρο του παραλόγου.

          Αυτά που είδαμε και ακούσαμε σήμερα είναι επιεικώς ανεκδιήγητα και τραγελαφικά και εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε πως βρέχει ενώ μας φτύνουν.

          Ποιος το περίμενε πως ο Πωλ Τόμσεν επικεφαλής του ΔΝΤ και μέλος της Τρόικας στην Ελλάδα, θα υποστήριζε τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις και θα έθετε ζήτημα στο ετήσιο συνέδριο του Ελληνο-Αμερικάνικου επιμελητηρίου λέγοντας πως δεν επιτρέπεται και δεν μπορούν να κάνουν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, τη στιγμή που η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι έτοιμη  και για άλλα μέτρα εναντίον των χαμηλότερων κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων.

          Από την άλλη ο Μάκης Βορίδης απειλεί με παραίτηση σε περίπτωση που περάσει το σχέδιο νόμου του Ραγκούση για την απελευθέρωση των ταξί.

          Και το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται με τον Παπαδήμο να δηλώνει πως «η Ελλάδα χαιρετίζει τη δημοσιονομική σύγκλιση» συμπληρώνοντας πως η «χώρα στηρίζει την περαιτέρω ενοποίηση» και εμείς αναρωτιόμαστε, ποια ενοποίηση αλήθεια υπήρξε μέχρι τώρα για να υπάρχει και περαιτέρω;

          Κάποιοι όταν διορίστηκε η κυβέρνηση του Παπαδήμου ένοιωσαν μεγαλύτερη ασφάλεια. Σήμερα αποδείχτηκε ότι στην κούρσα χρέους της Ελλάδας η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κουτσό άλογο. Το φαβορί αποδείχτηκε «ψόφιο άλογο» για να μιλήσουμε στην γλώσσα του ιπποδρόμου, καθώς οι πολιτικάντηδες του τόπου τζογάρουν ότι μας έχει απομείνει, την υπερηφάνεια μας, καθώς τον Εθνικό μας πλούτο και το μέλλον μας τα έχουν ήδη ξεπουλήσει και με την επόμενη δανειακή σύμβαση απλά ολοκληρώνουν την πώληση.

          Και όλος αυτός ο παραλογισμός λαμβάνει μέρος σε μία χρονική περίοδο που η Ευρώπη είναι στα πρόθυρα της κατάρρευσης και όλοι, με πρώτους τους ισχυρούς, κάνουν πράξει το πανάρχαιο ελληνικό ρητό «ο σώζων εαυτόν σωθήτο».

          Γιατί πως μπορεί να σωθεί μία Ευρώπη και ένα νόμισμα όταν δεν υπήρξε ποτέ ενοποίηση ούτε πολιτική, ούτε οικονομική στην πραγματικότητα αλλά από την αρχή μπήκαμε σε μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων, όπου το κύριο χαρακτηριστικό της ήταν όχι η αλληλεγγύη αλλά η εκμετάλλευση και ο ανταγωνισμός.

          Και ενώ η Ευρώπη καταρρέει, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Παπαδήμος και οι λοιποί ευρωπαίοι ηγέτες ζουν στον κόσμο τους και λειτουργούν ως δεύτερη Μαρία Αντουανέτα όπου όταν της είπαν κατά τη Γαλλική Επανάσταση ότι ο λαός δεν έχει να φάει ψωμί είπε το απερίγραπτο «τότε ας φάνε παντεσπάνι».

          Δυστυχώς όμως επειδή οι Έλληνες αποδεικνύονται για μία ακόμη φορά πως υπολείπονται της ιστορίας τους, μικροί, αδύναμοι και κιοτήδες περιμένουν να σωθούν από άλλους. Να καταλάβουν οι πολιτικάντηδες ίσως το λάθος τους. Να βρουν έναν ηγέτη, έναν νέο δικτάτορα, έναν νέο εθνάρχη, έναν νέο λύκο να φυλάει τα πρόβατα.

          Γιατί με τη νοοτροπία που έχουν οι Έλληνες πάντα πρόβατα θα είναι και πάντα λύκους θα βάζουν να τους φυλάνε!!!!!

Κρίση Ταυτότητας: Που είναι οι Αγανακτισμένοι τελικά;

            Ήρθαν τα Χριστούγεννα. Τα πρώτα Χριστούγεννα τα οποία η πλειοψηφία των Ελλήνων θα τα περάσει κάτω από αντίξοες αν όχι άθλιες συνθήκες. Με παιδιά να λιποθυμούν στα σχολεία και τις σχολικές επιτροπές να συζητούν για έκδοση κουπονιών ώστε τα παιδιά άπορων οικογενειών να δικαιούνται κολατσιό από το κυλικείο.

            Τα πρώτα Χριστούγεννα που θα συναντήσουμε νεκρούς ανθρώπους, παγωμένους από το κρύο (ειδικά στις μεγαλουπόλεις) τόσο στους δρόμους όσο και στα σπίτια τους.

            Τα πρώτα Χριστούγεννα στα οποία σε κάποια Χριστουγεννιάτικα δέντρα θα φωτίζουν λαμπάκια μα στα περισσότερα δεν θα φωτίζει ούτε η ελπίδα καθώς έχει και αυτή χαθεί.

            Ελπίσαμε πως οι Αγανακτισμένοι ήταν ένα κίνημα που θα έφερνε την ανατροπή. Όμως και αυτοί ψάχνουν μετά από 7 μήνες την πολιτική τους ταυτότητα;  Έφαγαν ξύλο, έφαγαν χημικά, χλευάστηκαν, τους είπε ο Πάγκαλος Κομμουνιστές, Φασίστες και Μαλάκες και αυτοί ακόμα ψάχνουν την πολιτική τους ταυτότητα;

            Κάποιοι λένε ότι βγήκαν στις γειτονιές. Γιατί άραγε; Για να βγάλουν στις πλατείες όσους δεν βγήκαν το καλοκαίρι; Για να είμαστε πολλοί όταν θα γίνει η επανάσταση; Δεν έχουν μάθει ότι όλες οι επαναστάσεις ενώ υστερούσαν ποσοτικά η επαναστάτες η ποιότητα των αγωνιστών έδωσε τη νίκη;

            Που είναι οι Αγανακτισμένοι αλήθεια; Που χάθηκαν;

            Τι κάνουν ενώ ο Παπαδήμος προχωρά όσα αποφάσισαν με τον Παπανδρέου, το Σαμαρά και τον Καρατζαφέρη προχωρούν με γρήγορους ρυθμούς το ξεπούλημα της χώρας και την εξόντωση των πολιτών της;

            Τι κάνουν όταν έχουμε μία παράνομη κυβέρνηση να μας κυβερνά και δηλώνουν υποστηρικτές της δημοκρατίας;

            Σε ποια δημοκρατία αλήθεια πιστεύουν;  Σε ποια κοινωνία;

            Που είναι οι Αγανακτισμένοι αλήθεια;

            Κάποτε οι επαναστάσεις ήθελαν  λίγους τρελούς που απλά δεν άντεχαν τον ολοκληρωτισμό, που δεν άντεχαν την κατοχή, που δεν άντεχαν την αδικία.

            Σήμερα οι επαναστάσεις χρειάζονται πολιτική ταυτότητα.

            Θα έδινα ευχαρίστως τη δική μου αλλά δεν κάνει υποθέτω γιατί είναι αστυνομική!!!!